نقش دولتمردان سلاجقه روم در پيدايش نبرد ابلستان و شكست مغولان در آن

مغولان پس از تهاجم به منطقه آسياي صغير، دولت سلاجقه روم را تحت سلطه خود درآورده و معين الدين پروانه را به نيابت از خويش در منطقه مذبور حاكميت دادند. از سوي ديگر، ايلخانان، اميران مغولي خويش را نيز به آن منطقه اعزام كرده بودند كه داراي اختيارات فوق العاده بودند. خاندان پروانه و ديگر دولتمردان روم چون برادران خطير(شرف الدين و ضياءالدين) كه عزم داشتند بنا به دلايلي چون تعدّي ها و اخاذي هاي نيروهاي مغولي شرّ آنان را از منطقه دفع كنند، در آغاز فعاليت هايشان از ملك ظاهر مملوك كه يك دولت مسلمان و دشمن ايلخانان بود، استمداد طلبيدند. همكاري سلطان بيبرس با اين امر، منجر به تصادم و رويارويي نيروهاي وي با اباقاي ايلخاني در منطقه ابلستان شد كه با حيله هاي معين‌الدين و يارانش، لشكر ايلخان(اباقا) در نبرد ابلستان(سال 676ه.) شكست خورد. آنچه نصيب دولتمردان روم شد، كشتار آنان توسط اباقاي ايلخاني و سقوط دولت پروانه بود. در عوض كار آنان براي جهان اسلام ارزشمند واقع گرديد.