اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر ميزان اختلالات جنسي زنان

نارضايتي از زندگي جنسي در زنان بسيار شايع است و اختلالات جنسي در يك زن، اغلب پيامدي از بافت رواني اجتماعي جاري اوست. هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتاري(CBT) بر ميزان اختلالات جنسي زنان بوده است. 20 نفر بيمار زن مبتلا به اختلال كنش جنسي، به تصادف در دو گروه آزمايش(10 نفر) و گواه (10نفر) قرار گرفتند. CBT طي 8 جلسه هفتگي با تاكيد بر بازسازي شناختي و اصلاح تحريفات شناختي و آموزش تكنيك‌هاي رفتاري براي گروه آزمايش به كار گرفته شد. ابزار پيش آزمون و پس آزمون براي هر دو گروه شامل پرسشنامه رضايت زناشويي گلومبك روست بود. تحليل داده‌ها نشان داد كه درمان شناختي رفتاري به طور معناداري اختلالات كنش جنسي گروه آزمايش را نسبت به گروه كنترل بهبود بخشيده است. ميانگين نمرات اختلال جنسي در پس آزمون، در زيرمقياس‌هاي بي ارگاسمي، اجتنابگري جنسي، فراواني كم رابطه جنسي، فقدان ارتباط جنسي، فقدان شهوت انگيزي جنسي و فقدان كامروايي جنسي در بيماران گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به طور معناداري پايين‌تر بود. رفتاردرماني شناختي (CBT) كارايي ملاحظه‌پذيري داشت و اين روش درماني مي‌تواند به عنوان يك روش مداخله‌اي مفيد براي زنان دچار اختلال كنش جنسي به كار رود.