مكان‌يابي مناطق بهينه ي توسعه ي فيزيكي شهر بابلسر بر مبناي شاخص‌هاي طبيعي

مكان‌يابي مناطق بهينه ي توسعه ي فيزيكي شهر بابلسر بر مبناي شاخص‌هاي طبيعي

در حال حاضر اكثر شهرها به خاطر محدوديّت هاي فيزيكي توسعه ي شهري با مقوله ي توسعه ي فيزيكي درگيرند. شهر بابلسر نيز با توجه به قرار گرفتن در منطقه ي شمال كشور ايران، نمي تواند به صورت گسترده توسعه يابد چرا كه با محدوديت هاي فيزيكي توسعه ي شهري مانند دريا، رودخانه و وجود زمين ها و باغ هاي حاصلخيز در روند توسعه ي شهري مواجه است. هدف از اين پژوهش دستيابي به متغيّرهاي موثر در توسعه ي فيزيكي شهرها و دستيابي به الگويي كه توسعه ي آتي شهر بابلسر را با كمترين خسارت به محيط طبيعي مكان يابي نمايد، مي‌باشد. بنابراين با توجه به اهداف اين پژوهش، از روش تجزيه و تحليل وضع موجود و مدل-سازي داده‌ها استفاده شده است. بدين منظور ابتدا براي ايجاد پايگاه داده سيستم اطلاعات جغرافيايي، اطلاعات فضايي محدوده مورد مطالعه از روي نقشه‌هاي مربوطه، رقومي و ذخيره گرديد و سپس اطلاعات توصيفي، وارد سيستم شده و به اطلاعات فضايي متصل شد، تا قابليت تجزيه و تحليل اطلاعات فراهم گردد. سپس با همپوشاني نقشه هاي مختلف در محيط «GIS»، دو منطقه ي بهينه ي توسعه ي فيزيكي بابلسر مشخص گرديد. شهر بابلسر با توجه به محصور بودن در اراضي كشاورزي دو گزينه براي توسعه ي فيزيكي پيش رو دارد: اول توسعه ي شهر از درون كه با تخصيص تراكم ساختماني بيشتر به ساختمان هاي شهر امكان پذير است و دوم توسعه به سمت بيرون است. مناسب‌ترين مكان جهت گسترش آتي شهر جنوب شرقي و در اولويت دوم جنوب غربي بابلسر مي‌باشد.

At present, most of cities, due to physical constraints of urban development are involved in physical development. Accordingly, Babolsar city for locating in the north part of Iran can not be developed greatly due to physical constraints including the sea, river, existing fertilized lands and gardens. The aim of this research is to achieve effective variables in physical development of the cities and obtaining a pattern which locates future development of Babolsar city with the least damages to natural environment. Therefore, with respect to the aim of this research, the methods of status quo analysis and data modeling have been used. For this purpose, firstly for establishment of GIS data base, the spatial information of the area under study were numbered and stored from relevant maps, the descriptive information were entered in to the system and connected to spatial information to enable the analysis of information, then by overlapping different maps in GIS environment, two optimized areas for physical development of Babolsar were recognized. Since Babolsar city is enclosed in agricultural lands therefore, for development purpose is faced with two alternatives: firstly, development within the city which is possible through allocating higher land use intensity and secondly, development toward outside of the city. The most appropriate place for future development of the city would be at first the south east part and the second priority would be south west part of Babolsar city.