كمال‌گرايي و سلامت جسماني: اثر واسطه‌اي عواطف مثبت و منفي

كمال‌گرايي و سلامت جسماني: اثر واسطه‌اي عواطف مثبت و منفي

با هدف مطالعه اثر واسطه‎اي عواطف مثبت و منفي در رابطه بين ابعاد كمال‎گرايي (خودمحور، ديگر محور و جامعه محور) با سلامت جسماني، يك گروه نمونه از جمعيت عمومي شامل 234 داوطلب (131 زن، 103 مرد) مقياس كمال‏گرايي چند بعدي تهران (بشارت، 1386)، فهرست عواطف مثبت و منفي (واتسون، كلارك و تلگن، 1988) و مقياس سلامت جسماني (مولنار، ركر، كالپ، ساداوا و داك‌كورويل، 2006) را تكميل كردند. نتايج تحليل مسير نشان دادند كه كمال‏گرايي خودمحور و ديگرمحور به واسطه عواطف مثبت و منفي در دو جهت متضاد بر سلامت جسماني تاثير مي‎گذارند. عواطف مثبت و منفي در رابطه بين كمال‎گرايي جامعه‎محور و سلامت جسماني نقش واسطه‎اي معنادار نداشتند. در رابطه بين ابعاد كمال‎گرايي با سلامت جسماني اثر واسطه‎اي عواطف منفي (56/0=2R) بيشتر از اثر واسطه‎اي عواطف مثبت (44/0=2R) بود.

The mediating effects of positive and negative affects on the relationship between dimensions of perfectionism (self-oriented, other-oriented, and socially prescribed) with physical health in a sample of general population were studied. One hundred and thirty one women and 103 men volunteered for this study. Participants were asked to complete the Tehran Multidimensional Perfectionism Scale (Besharat, 2007), Positive and Negative Affect Schedule (Watson, Clarke, & Tellegen, 1988), and the Physical Health Inventory (Molnar, Reker, Culp, Sadava, & DcCourville, 2006). Positive and negative affects mediated the relationship between self-oriented and other-oriented perfectionism with physical health in opposite directions. Positive and negative affects did not show a significant mediation effect on the relationship between socially prescribed perfectionism and physical health. It was concluded that the mediation effect of negative affects (R2 = 0.56) was greater than the mediation effect of positive affects (R2=0.44) in the relationship between dimensions of perfectionism and physical health.