برآورد ارزش هواي پاك و تعيين عوامل موثر بر تمايل به پرداخت ساكنان شهر تهران

Evaluation of Clean Air and Determining the Factors Affecting Tehran Citizensʹ Willingness to Pay

در طول شهري شدن و تخريب محيط در ايران، بسياري از افراد تمايل براي بهبود كيفيت هوا را دارند. كمبود اطلاعات در مورد ارزش سلامتي كه در اثر آلودگي هوا از دست مي رود، از محدوديت هاي عمده اي است كه مانع توسعه سياستگذاري در ارتباط با آلودگي هوا است. اين مطالعه چگونگي رابطه بين كيفيت پايين هوا و تمايل به پرداخت ساكنان شهر تهران براي بهبود كيفيت هوا را بررسي مي كند. براي دستيابي به اهداف مطالعه از روش هكمن دو مرحله اي به منظور كمّي كردن تمايل به پرداخت افراد (WTP)، براي بهبود كيفيت هوا استفاده شده است. يك نمونه 1010 نفري از ساكنان شهر تهران، براساس روش نمونه گيري تصادفي انتخاب و مصاحبه چهره به چهره با اين افراد انجام شد. نتايج نشان مي دهد كه7/55 درصد پاسخ دهندگان، قادر به پرداخت (WTP) بودند و ميانگين ماهانه (WTP) براي هر نفر 3500 ريال به دست آمد. يك مدل پروبيت براي ارتباط ميان متغيرهاي برونزا و (WTP) و يك معادله رگرسيوني براي به دست آوردن ميانگين تمايل به پرداخت تخمين زده شد و نتيجه گرفته شد كه سن، درآمد و تعداد سالهاي تحصيل ساكنان، اثر معني داري بر روي (WTP) دارند و زنان، افراد مبتلا به بيماري تنفسي و افراد ساكن در منطقه آلوده تمايل به پرداخت بيشتري نسبت به بقيه دارند. برخلاف كشورهاي توسعه يافته، بيشتر پاسخگويان، بهبود كيفيت هوا را به عنوان مسيوليت دولت در نظر گرفتند و 44 درصد افراد، هيچ انگيزه اي براي تحميل هزينه و تلاش براي دستيابي به كيفيت هواي بهتر را نداشتند.

Due to urbanization and consequent environmental problems in Iran, many people have been interested in improving the weather quality. Lack of information about health risks as a result of pollution is a big obstacle which stops policy-making in this regard. The present study examines the type of relationship between low air quality and Tehran citizensʹ willingness to pay in order to improve weather quality. To achieve the goals two-stage Heckman method has been used so as to quantify the tendency to pay in people (WTP) for improving weather quality. A sample including 1010 Tehran citizens have been used according to random sampling method and the citizens have been interviewed face to face. The results have revealed that 55.7 percent of respondents are able to pay WTP and monthly average per person has been estimated about 3500 Rials. A Probit model for relationship between endogenous variables and WTP and a regression equation for getting the average willingness to pay have been used and what has been concluded is that age, income and the number of years spent in education have a significant effect on WTP and the women, and those suffering from respiratory diseases and habitants of polluted areas have more willingness to pay than others. Unlike developed countries, most respondents consider the government in charge of weather quality improvement and 44 percent of people were not motivated at all to spend money or make any effort to improve weather quality.