مصرف فرآورده هاي نفتي و تاثير آن بر رشد اقتصادي ايران؛ يك رويكرد غيرخطي

مصرف فرآورده هاي نفتي و تاثير آن بر رشد اقتصادي ايران؛ يك رويكرد غيرخطي

به‌رغم اينكه رابطه بين مصرف انرژي و رشد اقتصادي توسط پژوهشگران بسياري مورد بررسي قرار گرفته‌است؛ اما اين مطالعات نتايج يكساني نداشته و هر كدام با توجه به دوره زماني مطالعه، متغيرهاي مدل، كشورهاي مورد مطالعه و جز اينها يكي از چهار فرضيه موجود دراين زمينه، يعني فرضيات رشد، فرضيات صرفه‌جويي، فرضيات خنثايي و يا فرضيات بازخوردي را تاييد كرده اند. در اين پژوهش، مي‌خواهيم فرضيات رشد در كشور ايران را آزمون نماييم. بر اساس اين فرضيات افزايش در مصرف انرژي موجب رشد اقتصادي مي‌شود. بدين منظور با استفاده از مدل رگرسيون غيرخطي انتقال ملايم (STR) رابطه رشد اقتصادي و مصرف فرآورده هاي نفتي در ايران در دوره 1352-1386 را مورد بررسي قرار مي‌دهيم. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه رابطه رشد اقتصادي و مصرف فرآورده هاي نفتي در ايران داراي ساختار دو نظامي بوده و در هر دو نظام رابطه رشد اقتصادي و مصرف فرآورده هاي نفتي منفي بوده‌است. در ضمن، شدت اين ارتباط منفي در نظام اول كه دوره 1353-1362 را شامل مي‌شود بزرگتر است. منفي‌بودن اين رابطه را مي‌توان به عنوان شاهدي بر وجود ناكارايي در استفاده از انرژي تعبير نمود. افزون بر اين، بر اساس اين نتايج فرضيات رشد مبني بر وجود يك رابطه مثبت بين رشد اقتصادي و مصرف انرژي در كشور ايران تاييد نمي شود.