مقايسه بين روش كلاسيك برون‌گرايي توام با خميدگي با روش درون‌گرداني در جااندازي نيمه دررفتگي سر راديوس در كودكان زير 7 سال

مقايسه بين روش كلاسيك برون‌گرايي توام با خميدگي با روش درون‌گرداني در جااندازي نيمه دررفتگي سر راديوس در كودكان زير 7 سال

مقدمه: نيمه دررفتگي سر راديوس از علل شايع مراجعه كودكان زير 7 سال به مركز اورژانس در اثر كشيدن مچ دست آن‌ها توسط والدين است. مقايسه‌اي بين شيوه جااندازي سوپينيشن مچ دست همراه با فلكشن آرنج به عنوان روش متداول با روش هيپرپرونيشن در جااندازي نيمه دررفتگي سر راديوس (آرنج كشيده شده). هدف: مقايسه بين روش كلاسيك برون‌گرايي توا?م با خميدگي در جااندازي نيمه دررفتگي سر راديوس در كودكان زير 7 سال مراجعه‌كننده به بيمارستان پورسينا بين سال‌هاي 1382 تا 1387. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي است كه كودكان بين سنين 7-1 سال كه به دليل تشخيص باليني آرنج كشيده شده بين سال‌هاي 1382 تا 1387 به اورژانس ارتوپدي بيمارستان پورسينا مراجعه كرده بودند بررسي شدند. بيماران به‌طور تصادفي تحت درمان با يكي از دو شيوه مذكور قرار گرفتند و هر 5 دقيقه از نظر برگشت عملكرد اندام تحت معاينه قرار گرفتند. روش اوليه بعد از 15 دقيقه، اگر عملكرد اندام باز نگشته بود، تكرار شد. عدم موفقيت درمان، 30 دقيقه پس از تلاش اوليه، منجر به تغيير روش جااندازي به روش ديگر مي‌شد. روش جايگزين 15 دقيقه بعد در صورت عدم موفقيت تكرار و اگر هر دو روش ناموفق بود، آنگاه راديوگرافي آرنج از نظر وجود آسيب هاي ديگر انجام مي‌شد. پس از جمع‌آوري داده‌ها، تحليل آماري با كمك آزمون‌هاي كاي اسكوئر و تي-تست با كمك نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام گرديد. نتايج: از 110 بيمار واجد شرايط با ميانگين سني51/1±05/4 سال، 58 بيمار(41/1 ± 91/3 سال) به روش اول (SF) و 52 بيمار(62/1±21/4 سال) به روش دوم (HP) تحت درمان قرار گرفتند (31/0=p). 7/62% از بيماران پسر و مابقي 3/37% دختر بودند. در 47 بيمار(4/90%) از 52 بيماري كه تحت درمان با (HP) قرار گرفتند، جااندازي در همان تلاش اول موفقيت آميز بود. درحالي‌كه در مورد SF اين رقم 46 بيمار(3/79%) از 58 بيمار بود(11/0=p). در پنج بيمار گروه (HP) نياز به سعي مجدد بود درحالي‌كه اين تعداد در گروهSF 12 مورد بود. درمان به روش هيپرپرونيشن(HP) در 100 درصد بيماران موفقيت آميز بود؛ درحالي‌كه اين مقدار در گروهSF، 9/87% مورد بود. در نتيجه مشخص شد كه ميزان موفقيت كلي روش HP برتري معني‌داري نسبت به روش SF دارد (006/0=p). نتيجه‌گيري: در جااندازي نيمه دررفتگي سر راديوس(آرنج كشيده شده)، روش هيپر پرونيشن در مقايسه با سوپينيشن-فلكشن موفقيت آميزتر است