بررسي اپيدميولوژي صدمه ناشي از لوازم برنده پزشكي در كاركنان پرستاري

بررسي اپيدميولوژي صدمه ناشي از لوازم برنده پزشكي در كاركنان پرستاري

مقدمه: آسيب با وسايل نوك تيز وآلوده از خطرهاي بالقوه براي پرسنل پرستاري در بيمارستان‌هاي آموزشي است. وخامت عوارض عفوني ناشي از اين صدمه و محدودبودن تاثير درمان‌هاي پس از تماس، ارزش پيشگيري از وقوع آنها را دوچندان مي‌كند. هدف: تعيين ميزان بروز اين حوادث، بررسي اپيدميولوژي آنها و ميزان پوشش واكسيناسيون هپاتيتB در پرسنل پرستاري بيمارستان بوعلي سينا قزوين در سال 1386. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، اطلاعات مربوط به جراحت‌هاي ناشي از وسايل برنده پزشكي در 172پرستار شاغل در بيمارستان آموزشي بوعلي‌سينا قزوين به روش مصاحبه رودر رو جمع‌آوري شد. براي آناليز از پارامترهاي آمار توصيفي و همچنين روش‌هاي آماري تحليلي شامل آزمون t student و مجذوركاي و آزمون دقيق فيشر استفاده شد. P<0.05 از نظر آماري معني‌دار تلقي شد. نتايج: در اين دوره يكساله از مجموع 172 پرستار شاغل در بيمارستان بوعلي سينا مجموعاً 55 نفر دچار صدمات ناشي از وسايل برنده شدند(32%). در تحليل آماري بين ميزان تحصيلات، جنس و سابقه گذراندن دوره‌هاي آموزشي مرتبط، رابطه معني‌دار بدست نيامد. در حالي كه رابطه بين رخ دادن اين جراحات و تعداد نوبت‌هاي كاري پشت سرهم از نظر آماري معني دار بود. در عين حال گزارش واقعه به مسئولان كنترل عفونت بيمارستان در افراد داراي تحصيلات دانشگاهي ( كارداني و كارشناسي) به‌طور معني دار بيشتر بود. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به عوارض نامطلوب آسيب هاي ناشي از لوازم برنده آلوده به نظر مي‌رسد تدوين برنامه‌هاي آموزشي در مورد جدي‌بودن خطر و روش‌هاي پيشگيري از اين حوادث و در عين حال ايجاد زمينه‌هاي مناسب براي به حداقل رساندن شيفت‌هاي پشت سرهم در پرستاران اولويت خاصي در بيمارستان‌هاي آموزشي داشته باشد.