اثر ميانجي‌گري فرهنگ سازماني بر رابطه‌ي بين رهبري تحول‌آفرين و تعهد سازماني

اثر ميانجي‌گري فرهنگ سازماني بر رابطه‌ي بين رهبري تحول‌آفرين و تعهد سازماني

شرايط حادّ رقابتي و سيطره‌ي نيروهاي دانشي بر عرصه‌ي كسب و كار، چالش‌هاي عمده‌اي را براي رهبران سازمان‌هاي امروزي به‌وجود آورده است. در چنين شرايطي، بهره‌گيري از سبك رهبري تحول‌آفرين براي توسعه‌ي ظرفيت‌هاي انساني و ارتقاي درجه‌ي تعهد سازماني كاركنان، وجهه‌ي همّت بسياري از سازمان‌هاي پيشتاز و طلايه‌دار قرار گرفته است. از سوي ديگر، فرهنگ سازماني، يكي از مهم‌ترين اهرم‌هايي است كه رهبران سازمان‌ها مي‌توانند براي تغيير در قابليت‌هاي كاركنان مورد بهره‌برداري قرار دهند. از اين‌رو، تحقيق حاضر در نظر دارد تا در راستاي رسيدن به سازوكارهاي لازم براي ارتقاي تعهد سازمانيِ كاركنان، اثر ميانجي‌گري فرهنگ سازماني بر رابطه‌ي بين رهبري تحول‌آفرين و تعهد سازماني را در شركت برق منطقه‌اي تهران مورد كاوش قرار دهد. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها، حاكي از آن است كه رهبري تحول‌آفرين، قادر است از طريق ترويج فرهنگ‌هاي رقابتي و سلسله‌مراتبي، بر روي تعهد سازماني در شركت مورد مطالعه، اثرگذار باشد.

The hard competitive condition and the dominance of knowledge forces on the field of business have created great challenges for todayʹs leaders. In such a situation, making use of transformational leadership method for improving the utilization of human capacities and promoting the degree of organizational commitment have been considered seriously by advanced organizations. Moreover, organizational culture is another effective lever by the use of which organizational leaders can make changes in the capabilities of the employees. Therefore, this research is intended to evaluate the intermediary role of organizational culture in the relationship between transformational leadership and organizational commitment in Tehran Power Company to get to an effective mechanism for promoting organizational commitment. Having analyzed the data, the researchers found out that transformational leadership can affect organizational commitment by increasing competitive and hierarchical culture.