مقايسه سطح سرمي فريتين در بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك، آرتريت روماتوييد و استيوآرتريت

Comparison of serum ferritin level between patients with systemic lupus erythematosus, rheumatoid arthritis and osteoarthritis

زمينه: لوپوس اريتماتوز سيستميك يك بيماري التهابي مزمن و عود كننده است كه با درگيري اعضاي متعدد بدن همراه است. هدف: مطالعه به منظور مقايسه سطح سرمي فريتين در سه گروه بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك، آرتريت روماتوئيد و استئوآرتريت انجام شد. مواد و روش¬ها: اين مطالعه مقطعي در سال 1386 بر روي 60 بيمار مبتلا به لوپوس در دو گروه با فعاليت كم و زياد بيماري، 20 بيمار مبتلا به استئوآرتريت (OA) و 20 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوئيد (RA) انجام شد. پس از كسب رضايت آگاهانه، از بيماران نمونه خون و ادرار جهت بررسي فعاليت بيماري لوپوس و تعيين آهن، فريتين و شاخص اشباع آهن (TIBC) گرفته شد. افراد مبتلا به كم¬خوني فقر آهن از مطالعه حذف شدند. داده¬ها با آزمون¬هاي آماري تي مستقل، آناليز واريانس، همبستگي و رگرسيون لجستيك تجزيه و تحليل شدند. يافته¬ها: بيماران گروه¬هاي مورد بررسي از نظر جنس مشابه بودند؛ ولي از نظر سن و متوسط زمان ابتلا به بيماري تفاوت معني¬داري داشتند (001/0p<). سطح فريتين سرم در %7/61 بيماران مبتلا به لوپوس، %5 بيماران مبتلا به RA و %5 بيماران مبتلا به OA بيش از حد طبيعي بود (001/0p<). اختلاف افزايش ESR بين گروه¬ها معني دار بود (001/0p<). در بيماران مبتلا به لوپوس بين افزايش فريتين سرم با كاهش كمپلمان¬هاي سرم و افزايش تيتر آنتي بادي آنتي dsDNAارتباط معني¬داري وجود نداشت. مثبت شدن CRP تنها در بيماران لوپوسي دچار سروزيت (019/0p=) و افزايش فريتين سرم تنها در بيماران لوپوسي دچار درگيري عصبي معني¬دار بود (04/0p=). نتيجه¬گيري: سطح سرمي فريتين در بيماران مبتلا به لوپوس به طور معني¬داري بالاتر از بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد و استئوآرتريت بود. بين ميزان فريتين سرم و فعاليت بيماري لوپوس اختلاف معني¬داري به دست نيامد.

Background: Systemic Lupus Erytematosus (SLE) is a chronic and relapsing disorder affecting several organs. Objective: To compare serum ferritin level between patients with systemic lupus erythematosus, rheumatoid arthritis, and osteoarthritis Methods: This cross-sectional study was conducted on 60 patients with SLE (divided into two groups with low and high disease activity), 20 patients with osteoarthritis (OA), and 20 patients with rheumatoid arthritis (RA). After having received informed consent, the blood and urine samples were collected from all patients to be tested for iron, TIBC, and serum ferritin levels and also to calculate the lupus disease activity. Patients with iron deficiency anemia were excluded. Data were analyzes by independent t- test, ANOVA, logistic regression and correlation tests. Findings: There was no significant difference between three study groups regarding the sex however, the age and duration of disease showed significant differences among 3 groups (p< 0.001). High serum ferritin level was seen in 61.7% of SLE, 15% of RA, and 5% of OA patients (p< 0.001). Increase in ESR levels demonstrated significant differences among study groups (p< 0/001). In patients with SLE, no significant correlation between serum ferritin and the decreased serum complement level and increased anti dsDNA titer was observed. Both serum ferritin and CRP levels increased in patients with serositis (p=0.019) and neurological complication (p=0.04). Conclusion: Serum ferritin level was significantly higher in patients with SLE compared to those with OA and RA. There was no significant difference between serum ferritin level and SLE activity.