مقايسه آزمايشگاهي ريزنشت در اينله ها و ترميم هاي مستقيم كامپازيت خلفي

Laboratory Comparison of Microleakage in Direct Composite Inlays and Conventional Composite Restorations

زمينه و هدف: در اينله هاي كامپوزيتي، بيشتر پليمريزاسيون كامپوزيت خارج از دهان بيمار اتفاق مي افتد. هدف مقايسه دو روش ترميم دندان به منظور رسيدن به حداقل ريزنشت مي باشد. روش بررسي: 34 دندان پره مولر به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند.در گروه ترميم كامپوزيت مستقيم حفرات مزيواكلوزال تراشيده شدند. بعد از اچينگ و باندينگ 1 ميليمتر از كف حفره با كامپوزيت F2 و مابقي آن با كامپوزيت Nulite F ترميم شد. در گروه اينله مستقيم حفراتي با ابعاد مشابه ولي با ديواره هاي متباعد(6 - 5 درجه) تراشيده شدند. سپس كامپوزيت Tetric ceram مستقيما درون حفرات شكل داده شده و درمان شد. بعد از خروج اينله ها در آب جوش براي مدت 7 دقيقه قرار داده شدند. سطح داخلي اينله ها با ذرات اكسيد آلومينيم هواسايي شد و توسط سمان Rely X درون حفرات چسبانده شدند. پس از ترموسايكلينگ ترميم ها در فوشين 2 درصد قرار گرفتند. درجه ريزنشت در زير استريوميكروسكپ با بزرگنمايي40 بررسي گرديد. آناليز داده ها به وسيله تست من ويتني انجام شد. يافته ها: تمام نمونه ها در اين مطالعه از لحاظ درجه ريز نشت در رتبه صفرو رتبه يك قرار گرفته بودند. آناليز داده ها نشان داد كه اختلاف معني داري بين دو گروه ديده نمي شود. نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه عليرغم اينكه در ترميم هاي اينله مستقيم بيشتر پليمريزاسيون در محيط خارج از دهان اتفاق مي افتد ولي ريزنشت كاملا حذف نمي شود. با اين وجود اين نوع ترميم از لحاظ باليني مشابه ترميم هاي مستقيم كامپوزيتي قابل قبول مي باشند. م ع پ 1390؛‌10(1): 113-107

Background and Objective: In inlay restorations, most of the polymerization occurs out of the mouth. The aim of this study is to compare two types of restoration for micro leakage amount. Subjects and Methods: Thirty four premolars were randomly divided in two groups. In the direct composite restorations, mesio-occlusal cavities were prepared. After etching and bondig the cavity, 1 mm of the floor of the box was filled with F2 composite and the rest of it was restored with Nulite F. In the direct inlay composite group, cavities with same dimensions but with divergent walls (5-6 degrees) were prepared. Then Tetric Ceram composite was directly formed and cured in the cavity. Inlays were taken out and heated in boiling water for seven minutes. Then sandblasting by aluminum oxide was performed and inlays were cemented in the cavities with Rely X cement. Then the specimens were thermo cycled and immersed in 2% fushin for 24 hours. Samples were investigated with stereomicroscope with magnification ratio of 40 and analysis was done with Mann-Whitney test. Results: All the samples in to the two groups are in score 0 and score 1 division based on their microleakage (without microleakage: score 0, microleakage to enamel: score 1). The data analysis showed that the two groups had not significant statistical difference. Discussion: Although in direct inlay restorations most of polymerization shrinkage occurs extra oral, but it is not sufficient for complete reduction in micro leakage amount but this restoration is clinically suitable as direct composite restoration. Sci Med J 2011; 10(1): 107-113