بررسي باورهاي نظارتي و سبك‌هاي حل تعارض در كاركنان پرستاري

شناخت باورهاي نظارتي پرستاران به درك سبك‌هاي حل تعارض در آنان مي‌انجامد. لذا هدف اين پژوهش تعيين باورهاي نظارتي و سبك‌هاي حل تعارض در كاركنان پرستاري است. اين مطالعه از نوع مقطعي و جامعه‌ي پژوهش كليه‌ي كاركنان پرستاري شاغل در يك بيمارستان منتخب در شهر اصفهان و نمونه‌ي منطبق بر جامعه به تعداد 139 نفر بوده است كه به روش سرشماري انتخاب شدند. پرسشنامه‌هاي باورهاي نظارتي و سبك‌هاي حل تعارض جهت جمع‌آوري اطلاعات استفاده شد و داده‌ها به كمك آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون آناليز واريانس) تحت نرم افزار SPSS نسخه 13 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان داد باورهاي نظارتي پرستاران در به‌كارگيري سبك‌هاي حل تعارض آنان موثر بوده است، به‌طوري كه پرستاران برخوردار از باورهاي نظارتي غيرمستقيم به ترتيب از سبك‌هاي حل تعارض همكاري، سپس سبك‌هاي مصالحه و ايثار بيش‌تر استفاده كرده‌اند. هم‌چنين پرستاران بهره‌مند از باورهاي نظارتي مشاركتي به ترتيب از سبك‌هاي حل تعارض مصالحه و ايثار و سپس همكاري سود برده‌اند. در حالي كه پرستاران برخوردار از باورهاي نظارتي مستقيم، بيش‌تر از سبك‌هاي اجتناب و رقابت استفاده نموده‌اند. از طرفي بين متغيرهاي جنس و نوبت كاري در پرستاران با باورهاي نظارتي و سبك‌هاي حل تعارض آنان مطابق آزمون آناليز واريانس رابطه‌ي معني‌دار آماري مشاهده شد (P < 0. 05). بنابراين، شناسايي باورهاي نظارتي و سبك‌هاي حل تعارض در كاركنان پرستاري بسيار حايز اهميت است، زيرا پرستاران مي‌توانند از باورهاي نظارتي خود در جهت حل تعارضات در بالين استفاده نمايند.