چالش هاي برنامه ي آموزشي در درمانگاه هاي كودكان بر اساس تجارب مدرسين و كارورزان: يك مطالعه كيفي

چالش هاي برنامه ي آموزشي در درمانگاه هاي كودكان بر اساس تجارب مدرسين و كارورزان: يك مطالعه كيفي

زمينه و هدف: براي بهره وري حداكثر محيط هاي آموزشي، توجه به چالش هاي فراروي مدرس و فراگير، در محيط آموزشي بسيار كمك كننده مي باشد. هدف اين مطالعه، شناسايي چالش هاي برنامه ي آموزش درمانگاهي كارورزان گروه كودكان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، با استفاده از تجربيات افراد شركت كننده در اين برنامه ي آموزشي (مدرسين و كارورزان) بوده است. روش كار: مطالعه ي كيفي حاضر، بخش كوچكي از ارزشيابي برنامه آموزش درمانگاهي كارورزان گروه كودكان، بر اساس مدل CIPP بوده كه در آن براي جمع آوري اطلاعات از مصاحبه نيمه ساختاريافته استفاده شد. براي انتخاب مصاحبه شوندگان از روش نمونه گيري هدفمند (Purposeful Sampling) كه خاص پژوهش هاي كيفي است، استفاده گرديد. 7 نفر از مدرسين و 7 نفر از كارورزان در تابستان و پاييز 1387 در مصاحبه ها شركت كردند. يافته ها: تجزيه و تحليل مصاحبه ها بر اساس روش تحليل تفسيري (Interpretational Analysis)، منجر به استخراج 6 طبقه با 21 زيرگروه شد. طبقات شامل عناوين برنامه ريزي، هيات علمي، كارورزان، فعاليت هاي آموزشي، منابع يادگيري و ارزشيابي بودند. در مورد برخي از چالش ها، راهكارهايي توسط شركت كنندگان ارايه شد. نتيجه گيري: توجه مسيولان به چالش هايي كه ذينفعان اصلي اين برنامه ابراز مي دارند و راهكارهايي كه در خلال مصاحبه ها بيان كردند، مي تواند در ارايه ي راه حل مناسب جهت برطرف نمودن مشكلات مطرح شده، كمك شاياني نمايد.