بررسي پتانسيل خطر وقوع سيل در مسير رودخانه‌هاي مياندري، با استفاده از شاخص LFH مطالعه موردي: رودخانه شور (واقع در دامنه‌هاي شرقي كوهستان سهند)

بررسي پتانسيل خطر وقوع سيل در مسير رودخانه‌هاي مياندري، با استفاده از شاخص LFH مطالعه موردي: رودخانه شور (واقع در دامنه‌هاي شرقي كوهستان سهند)

مياندرها از چشم اندازهاي بسيار زيبا و در عين حال از اشكال خطرناك ژيومورفولوژيكي ـ هيدرولوژيكي دشت هاي سيلابي مناطق كوهستاني محسوب مي شوند. عوامل مختلفي در تشكيل و توسعه و جابه جايي مسير كانال‌ها دخالت مي كنند. يكي از عوامل مهم در تشكيل اين پديده ها، وقوع سيلاب ها و مازاد انرژي در مسير جريان رودخانه-هاست. حضور مياندرها در مسير رودخانه ها در واقع از نشانه هاي مهم خطر وقوع سيلاب ها در محدوده تشكيل آنهاست. در مسير رودخانه شور، جاري در حوضه كوهستاني نيمه خشك (واقع در عرض شمالي ʹ05? 36 تا ʹ20 ?37 و طول شرقي ʹ43 ?46 تا ʹ15 ?47) پيچ وخم هاي زياد و متوالي تشكيل مي گردد و متداول ترين مياندرها مشاهده مي شود. در اين مقاله، براي بررسي اين پديده‌ها و همچنين با هدف مطالعه پتانسيل خطر وقوع سيلاب ها در طول قطعاتي از مسيرهاي مياندري، از شاخص LFH استفاده شده است براي رسيدن به هدف از پارامترهاي خود مياندرها ـ از جمله كمربند مياندر، پهناي بستر و مانند اينها ـ استفاده شده است. نتايج به دست آمده از بررسي ها، نشان مي دهد كه مقدار LFH در كل طول مسير متفاوت است و با متوسط 77/0 مقدار آن بالاست. به عبارت ديگر، طبق اين شاخص، در طول مسير رودخانه شور، پتانسيل سيل خيزي در طول قطعاتي از مسيرهاي پيچ-وخم دار بالاست. بررسي ها همچنين حاكي از آن اند كه جابه جايي قوس مياندرها به طرف كناره ها باعث شده است كه فرسايش كناري در طول مسير رودخانه شور تشديد گردد و مخاطرات ناشي از آن نيز افزايش يابد.