جستاري در شكل‌شناسي اثر هنري و دريافت معنا

جستاري در شكل‌شناسي اثر هنري و دريافت معنا

چكيده:بررسي سير تحولات فرم در تاريخ هنر، نظريه‌اي بنيادين در شكل‌شناسي آثار هنري است. مي‌توان تاريخ هنر را از طريق بررسي شكل آثار هنري يا زيباشناسي فرم‌هاي هنري مطالعه و بررسي كرد. تاريخ هنر بر اساس روش ساخت و ساز آثار هنري و آفرينش فرم، تحقق يافته است نه از توان تفسير، نقد و داوري ناقدان آثار هنري. گرچه ذهنيت هنرمندان، متقدم بر تحقق عيني آثارشان است، اما، اين عينيت و نظام صوري آثار هنري است كه تاريخ هنر را به وجود مي‌آورد. هنر، با ساختن است كه تحقق پيدا مي‌كند. گرچه هنرمند، پيش از ساختن اثر هنري، تصوري از آن چه كه بايد ساخته شود، دارد اما آگاهي‌ها و توانايي‌هاي فني و تكنيكي است كه امكان تحقق صور ذهني را به‌شكل آثار هنري ميسر مي‌كند. هنرمند به نيروي تخيل فعال، صورتي از آن چه كه بايد ساخته شود، مي‌آفريند و سپس با ماده [materyile =] مناسب آن را قابل دريافت مي‌كند. ذهنيتي كه صورت محسوس پيدا نكند، تنها براي صاحب ذهنيت، به مثابه امري ذهني، وجود دارد؛ مخترعي كه فاقد توانايي‌هاي فني در چگونگي ساخت ايده‌هاي خويش است، مخترع به شمار نمي‌آيد و شاعري كه قادر به بيان گفتاري يا نوشتاري اشعار خود نيست، شاعر ناميده نمي‌شود. صورت‌هاي خيالي هنرمند، مي‌تواند نشات گرفته از روايت، داستان، مضامين و موضوع‌هاي گوناگون و يا احساسات شخصي باشد. محتوا يا پيام‌هايي كه مي‌تواند ديني و اخلاقي، انساني و اجتماعي، سياسي و عقيدتي و يا صرفاً كنش‌هاي فردي هنرمند باشد. اثر هنري، كيفيت محسوس اين قبيل موضوعات است كه در زيباشناسي شكل و شگردهاي آفرينش فرم، توسط هنرمند، قابليت دريافت پيدا مي‌كنند. هرگونه فهم و تفسير و نقد، تنها از طريق اشكال هنري امكان‌پذير است. اثر هنري، به ارزش‌هاي زيباشناسانه شكل و فرم بيان است كه اطلاق مي‌شود نه به پيام و محتواي آن و نه به چگونگي دريافت محتوا از طرف مخاطب! شناخت و تحليل ساختار و سبك و سياق و شيوه بيان هنرمند، از طريق رويكردهاي شكل‌شناسي قابل مطالعه و بررسي است، نه از طريق معناشناسي اثر. هرگونه دريافت معنايي نيز تنها از طريق شكل شناسي و تحليل ساختاري ابژه هنري امكان‌پذير خواهد شد.

Abstract: Studying the development of form in art history is a fundamental theory in artworks iconology. It is possible to study the history of art through investigating the shape of artworks, or art forms aesthetics. The history of art is established on the base of artworks build up and form creation rather than the power of artwork critics’ interpretation and criticisms. Although the artistʹs mentality is prior to their final objective work, but it is the objectivity and imaginary system of artworks that make up the history of art. Art is born by making up, although the artist, before creating his artwork, has an imagination of what is to be made. It is the knowledge and technical skills that make it possible that the mental pictures change into artwork. The artist with his active imagination power creates a form of what should be made and then by using the right material makes it perceivable. A subjectivity which does not gain visible form exists in the mind of its owner as an imagination. An inventor who is technically unable to give birth to his ideas is not reckoned as an inventor. A poet, who is not able to express or write down his poems, is not called a poet. Imaginary forms of an artist can originate from different tales, narratives, and motifs and subjects or even personal feelings. The content or massages that can be religious, moral, humanistic, social, political and ideological, or personal reaction of the artist. Artwork, visible quality and this kind of subjects which in form aesthetics and form creation manners, by the artist gain perceptibility .any understanding, interpretation and critic is possible only through art forms. An artwork is considered such on the base of its aesthetic values form and expression rather than its massage and content, neither on the base of its content perception by the addressee. Cognition and structural interpretation, methods and expression way of the artist can be studied through the morphological approaches, not through the semantics of the work. Indeed any meaning perception is possible only through morphology and structural interpretation of an artistic object.