طراحي براي زنجيره‌هاي تامين مبتني بر سكوي مشترك

در اين مقاله ضرورت توجه به سازگاري سياست‌هاي مديريت زنجيره‌هاي تامين[1] و سكوي مشترك[2] مورد توجه قرار گرفته است. براي اين منظور يك مدل مفهومي و چارچوب تصميم‌گيري براي زنجيره‌هاي تامين مبتني بر سكوي مشترك[3] توسعه يافته و به عنوان مبنايي براي معماري محصول با تمركز بر رويكرد مشترك‌سازي در طول زنجيره پيشنهاد شده است. بر مبناي چارچوب پيشنهادي امكان انتخاب بهترين تركيب مولفه‌هاي مشترك با عنايت به سياست‌هاي زنجيره تامين و سكوي مشترك فراهم مي‌گردد. جهت دست‌يابي به اهداف تحقيق به دنبال بررسي‌ مستندات علمي و مورد كاوي در صنعت خودرو، دانش و تجربيات مربوطه استخراج شده و پس از ارزيابي و تجزيه تحليل‌هاي كارشناسي، مدل‌سازي صورت گرفته و متعاقباً اعتبارسنجي شده است. با تلفيق زنجيره‌هاي تامين و سكوي مشترك و با ايجاد سازگاري در ساختار و تركيب شبكه تامين و سياست‌هاي معماري محصول مبتني بر سكو، منافع متعددي از جمله كاهش تنوع اقلام و مولفه‌هاي توليدي، كاهش تعداد تامين‌كنندگان، كاهش پيچيدگي‌هاي سيستم و افزايش انعطاف‌پذيري، حاصل شده و در نتيجه اعضاي زنجيره را قادر مي‌سازد تا با واكنش سريع‌تري نسبت به تغييرات بازار، نسبت به توليد طيف وسيعي از محصولات در زمان‌هاي كوتاه‌تر و با هزينه كم‌تر اقدام نمايند.