مفهوم قدرت و عملكرد سياست خارجي: مقايسه چين و ايران

مفهوم قدرت و عملكرد سياست خارجي: مقايسه چين و ايران

در نظام بين‌الملل فعلي، سياست خارجي تابعي از نظام داخلي كشورها شده است و نمي‌تواند به عنوان يك متغير مستقل تلقي شود. به نظر مي‌رسد طي سه دهه گذشته، سياست خارجي نه تنها در ميان كشورهاي صنعتي بلكه در ميان كشورهاي در حال توسعه نوظهور به عنوان اهرمي براي افزايش ثروت ملي تبديل شده است. قدرت كشورها ديگر نه در وسعت سرزمين بلكه در افزايش قدرت ملي از طريق ارتقاي توليد ناخالص داخلي و قدرت صادرات محاسبه مي‌شود. در اين ميان، چين يكي از كشورهاي برتر جهان است كه با افزايش قدرت اقتصادي خود توانسته است منزلت خاصي در سطح بين‌المللي كسب كند و در آينده‌اي نزديك، به يك قطب از نظام دو قطبي جهان تبديل شود. سياست خارجي چين در اختيار سياست و انتقاد داخلي آن است. در مقام مقايسه، ايران در سياست خارجي خود موفق شده تا از تماميت ارضي كشور حراست نموده و همچنين از نظام سياسي كشور نيز صيانت به عمل آورد. اما سياست خارجي ايران وارد مراحل بعدي يعني توليد ثروت و قدرت نشده است و بدين صورت سياست خارجي صرفاً در حوزه‌هاي امنيتي عمل كرده و به حوزه‌هاي اقتصادي، تجاري، صادرات گسترده، ورود در بازارهاي فن آوري و بازارهاي سرمايه وارد نشده است.