بررسي مخزن سازماني دانشگاه فردوسي مشهد و سنجش ميزان همخواني آن با معيارهاي تخصصي

يكي از وظايف مهم دانشگاه ها، انجام پژوهش و توليد دانش است. مخازن سازماني، سيستم‌هاي مناسبي براي سازماندهي اين دانش و دروازه اصلي براي نماياندن سرمايه فكري دانشگاه و دسترس‌پذير ساختن آن هستند. از سال 1385، دانشگاه فردوسي مشهد اقدام به طراحي مخزن سازماني خود، يعني "سيستم مديريت منابع علمي دانشگاه فردوسي مشهد" (سيماد) براي گردآوري و سازماندهي اطلاعات علمي اعضاي هيات علمي كرده است. هدف عمده اين پژوهش، شناسايي ويژگي هاي يك مخزن سازماني و بررسي ميزان همخواني وضعيت كنوني مخزن سازماني موجود (سيماد) با آن ويژگي‌هاست. اين پژوهش، از نوع كاربردي بود و با روش پيمايشي و مطالعه موردي انجام گرفت. براي اينكه بتوان از همه جنبه ها، اطلاعاتي در رابطه با موضوع مورد پژوهش به‌دست آورد، در گردآوري اطلاعات از چند ديدگاه، يعني سازمان و سيستم و كاربران، وضعيت بررسي شد و در هر مورد شيوه و ابزار گردآوري مناسب به‌كار رفت. مشخصات يك مخزن سازماني مطلوب به شش گروه و يا معيار دسته بندي شدند. اين دسته‌بندي زيرساخت ابزارهاي گردآوري اطلاعات و نيز ساختار تحليل اطلاعات به‌دست آمده را تشكيل داد. يافته‌ها نشان داد كه در مورد خط‌مشي ها و مستندات و استفاده از سيستم، ضروريست در مخزن سازماني دانشگاه به بازنگري و تغيير پرداخته شود. از نظر مديريت/ اداره، "سيماد" در وضعيت متوسط و در رابطه با چشم‌اندازها و سياست‌‌‌‌ها و ويژگي هاي فني، وضعيت مناسبي دارد. نتيجه آزمون فرضيه پژوهش نشان داد كه در مقايسه با معيارهاي يك مخزن سازماني مطلوب، به‌طور تقريبي، ويژگي‌هاي مخزن سازماني دانشگاه فردوسي مشهد در حد متوسط قرار دارد.