طراحي شهري عمودي، مفاهيم و الزامات تحقق آن در كلان‌شهر تهران

طراحي شهري عمودي، مفاهيم و الزامات تحقق آن در كلان‌شهر تهران

نخستين هدف اين مقاله بررسي محتوا و پيشينه رويكرد طراحي شهري عمودي به عنوان نظريه جديد طراحي شهري است كه در راستاي حل مشكلات شهري ناشي از كمبود زمين بوجود آمد. علاوه بر اين بررسي شرايط شهر تهران به عنوان كلان شهري در حوزه جنوب غرب آسيا، براي تحقق اهداف رويكرد فوق و تحليل محتواي متون تخصصي و بررسي تحليلي – ارزيابانه رويكردها و جنبش هاي مطرح در توسعه شهري عمودي، به منظور استخراج پيشينه طرح اين رويكرد از ديگر اهداف اين نوشتار است. بر طبق يافته هاي اين نوشتار، رويكردهايي همچون منظر عمودي، آسمان-خراش هاي پايدار، شهرسازي اكولوژيك و طراحي اكولوژيك، ريشه-هاي شكل گيري رويكرد طراحي شهري عمودي است. همچنين دو مقوله پايداري اكولوژيك و توسعه عمودي براي استفاده از حداكثر فضاي آسمان از موضوعات اصلي و محوري اين رويكرد است. در ادامه، ويژگي هاي كلان شهر تهران به لحاظ شرايط زمين و رشد عمودي با استناد به پيشنهادات طرح جامع مورد مداقه قرار گرفته و در انتها با رويكرد مشكل محور و نظريه زمينه اي در پژوهش هاي كيفي، الگويي براي چگونگي مواجهه با اين موضوع در قالب ارايه پيشنهاداتي در باب نحوه بكارگيري پهنه هاي كلان شهر تهران مطرح شده است.

Aim of this paper is to recognize the content & history of vertical urban design as a new theory of urban design that was result of the lack of appropriate construction areas and the related urban problems. Because of this aim, investigation of Tehran conditions as a case of implementation with this approach is the other result of this article. The comparative content analysis of publications & analytical approach with the base of grounded theory is method of this research. In this regard, some related terms such as vertical landscape, sustainable skyscrapers, ecologic urbanism and ecologic design came up with attitude of vertical urban design. The research findings show that the terms of ecologic sustainability as well as vertical development for maximum use of sky space are considered as the main subject of the mentioned attitude. In the next step, conditions and realities of Tehran as an Asian metropolitan comparing with vertical urban design features investigated and results obtained. Finally the proposed pattern for consideration of this approach in Tehran presented. In this model, the six macro zones of proposed Tehran master plan selected and presented as a mathematical function.