مقايسه تاثير بازخورد خودكنترلي، متواتر و كاهش يافته بر يادگيري مهارت هدف گيري پرتابي كودكان

مقايسه تاثير بازخورد خودكنترلي، متواتر و كاهش يافته بر يادگيري مهارت هدف گيري پرتابي كودكان

هدف از انجام تحقيق، مقايسة اثر بازخورد آگاهي از نتيجة خود كنترلي با تواتر زياد و كم، متواتر (100%)، و كاهش فراواني (50%) بر يادگيري مهارت هدف گيري پرتابي كودكان شهر الشتر، در دو مرحله، اكتساب و يادداري است. به اين منظور 60 آزمودني به طور تصادفي در 3 گروه خودكنترلي، متواتر و كاهش يافته، تكليف هدف گيري پرتابي را در دو مرحلة اكتساب و يادداري با فاصلة تاخيري 24 ساعت انجام دادند. گروه خودكنترلي بعد از مرحلة اكتساب به دو گروه تواتر بالا (بالاتر از 30%) و پايين (كمتر از 18%) تقسيم شدند. براي تجزيه و تحليل داده هاي به دست آمده در مرحلة اكتساب و يادداري، از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. در بخش آمار توصيفي، شاخص هاي مركزي و پراكندگي مربوط به اندازه هاي متغير تابع گروه هاي تجربي و در بخش آمار استنباطي براي بررسي اهداف اختصاصي اين آزمايش در مرحلة اكتساب از روش تحليل واريانس عاملي مركب (سري كوشش هاي تمريني) 6 × (روش ارائة بازخورد) 4 و براي مرحلة يادداري از تحليل واريانس يك متغيره و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. براي محاسبات و تحليل آماري اطلاعات خام از نرم افزار SPSS 11.5 استفاده شد. سطح معني داري نيز براي تمام روش هاي آماري 05/0 P? در نظر گرفته شد. بر اساس نتايج به دست آمده، در مرحلة اكتساب تفاوت معني داري بين گروه ها مشاهده نشد و در مرحلة يادداري گروه متواتر عملكرد بهتري نسبت به ديگر گروه ها داشت. ازاين رو مي توان گفت كه در مورد كودكان بين شرايط تمريني آزمودني مدار و مربي مدار، شرايط تمريني مربي مدار متواتر بهترين نتيجه را به دنبال دارد.

The aim of this study was to compare the effect of self-control, frequent and reduced feedback of KR on childrenʹs learning skill of throw targeting in Aleshtar city. For this purpose, 60 subjects were selected and assigned through step-by-step random method to three groups of self-control, frequent, and reduced. They performed the task of targeting through throwing in two steps of acquisition and retention with a delayed interval of 24 hours. The self-control group was divided into two groups of high (more than 30%) and low frequency (lower than 18%) after the acquisition phase. In both phases of acquisition and retention, inferential and descriptive statistics were used. In descriptive statistics, central indexes and dispersion of variables, in inferential statistics in acquisition phase, analysis of variance (series of practical efforts) 6 × 4 (how to present feedback) and in retention phase, one-variable analysis of variance and Tukey post hoc test as well as SPSS 11.5 software were used (P?0.05). The results indicated no significant difference among these groups in acquisition phase. In retention phase, frequent group had better performance than other groups. The comparison between coachoriented and subject-oriented practice methods shows that frequent coachoriented practice method leads to better results for children.