مقايسه تاثير تماشاگر و موسيقي بر اجرا و يادگيري يك مهارت مجرد (پرتاب آزاد بسكتبال)

مقايسه تاثير تماشاگر و موسيقي بر اجرا و يادگيري يك مهارت مجرد (پرتاب آزاد بسكتبال)

هدف از پژوهش حاضر، مقايسة تاثير تماشاگر و موسيقي بر اجرا و يادگيري پرتاب آزاد بسكتبال است. به اين منظور 36 دختر سالم غيرورزشكار با ميانگين و انحراف استاندارد سن (59/1±8/22 سال)، قد (63/5±1/163 سانتيمتر) و وزن (06/7±5/54 كيلوگرم) به صورت تصادفي به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسيقي (12 نفر) و كنترل (12 نفر) تقسيم شدند. برنامة تمرين در مرحلة اكتساب شامل پرتاب آزاد بسكتبال به مدت 6 هفته تمرين، در هر هفته سه جلسه و در هر جلسه 15 كوشش با حضور مؤلفه هاي انگيزشي در گروه هاي مجزا برگزار شد. امتياز آزمون پرتاب آزاد بسكتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد، در نهايت بعد از دو هفته بي تمريني آزمون يادداري در شرايط يكسان براي تمام گروه ها و پس از 24 ساعت آزمون انتقال در شرايط جديد (متفاوت از شرايط تمرين) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب براي همساني سطح پاية انگيختگي آزمودني ها و در حين تمرين به منظور اطمينان از رسيدن به سطح مطلوب انگيختگي استفاده شد. نتايج با استفاده از آزمون آماري آناليز واريانس يك سويه، آناليز واريانس با اندازه گيري هاي مكرر و آزمون تعقيبي بن فرني تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه در هر سه گروه يادگيري مهارت در مرحلة اكتساب پيشرفت كرده است و تفاوت معني داري در امتياز پرتاب آزاد بسكتبال بين سه گروه در مرحلة اكتساب مشاهده نشد (145/0 = P). اما در آزمون يادداري و انتقال، نتايج به سود گروه موسيقي و تماشاگر بود، به اين صورت كه در آزمون يادداري گروه موسيقي بيشترين امتياز را كسب كرد و در آزمون انتقال دو گروه موسيقي و تماشاگر امتياز بالاتر معناداري از لحاظ آماري نسبت به گروه كنترل به دست آوردند (000/0 = P).

The aim of this study was to compare the effect of audience and music on learning and performance of basketball free throw. Subjects were 36 healthy nonathlete girls (age: 22.8±1.59 years, height: 163.1± 5.63 cm and weight: 54.5±7.06) who were randomly divided into three groups of audience (n=12), music (n=12) and control (n=12). Protocol of acquisition phase included basketball free throw for 6 weeks, 3 sessions per week, and 15 trails each session with the presence of motivational factors in separate groups. Score of free throw test was recorded per session. Then, posttest was carried out and finally after 2 weeks of detraining, retention test was performed in the same condition for all groups. Transfer test in a new condition (different from training condition) was performed 24 hours later. Heart rate index was used to asses the level of arousal of subjects at rest and during training. To analyze data, one-way ANOVA test, analysis of variance with repeated measures and Bonferroni post hoc test were used. Results showed that all groups improved in the acquisition phase and there was no significant difference in free throw scores among the three groups in the acquisition test (P=0.145). But in the retention test, music group achieved highest scores and in transfer test, music and audience groups were significantly higher than the control group (P=0.000).