تاثير ورمي كمپوست در بهبود تحمل به شوري گياهچه هاي لوبيا قرمز رقم درخشان

در سال هاي اخير توليد فزاينده زباله در نتيجه رشد جمعيت شهري و توسعه صنايع، به عنوان يك چالش جدي مطرح است. ورمي كمپوست به عنوان محصول فرآوري زباله هاي شهري با خصوصيات فيزيكوشيميايي مناسب، مي تواند نقش موثري در رشد و نمو و نيز كاهش اثرات منفي ناشي از تنش هاي مختلف محيطي بر گياهان داشته باشد. براي اين منظور مطالعه اي با هدف بررسي بر هم كنش نسبت هاي مختلف ورمي كمپوست و تنش شوري بر صفات ريخت زايي گياهچه هاي لوبيا قرمز رقم درخشان (Phaseolus vulgaris L. cv. Light Red Kidney) انجام شد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كاملاً تصادفي، شامل پنج نسبت حجمي ورمي كمپوست و ماسه (100:0؛ 90:10؛ 75:25؛50:50 و 25:75) و چهار سطح شوري (30، 60، 90 و120 ميلي مول بر ليتر كلريد سديم) به ترتيب معادل 75/2، 5/5، 25/8 و 11 دسي زيمنس بر متر، به همراه شاهد(صفر)، در سه تكرار مورد بررسي قرار گرفت. بذرها در گلدان هاي پلاستيكي كاشته و نمونه برداري از گياهچه ها 28 روز پس از كاشت انجام شد. نتايج نشان داد كه در محيط بدون تنش، ورمي كمپوست تاثير معني داري (p ? 0.05) بر طول ساقه، تعداد ميانگره ها، سطح و وزن خشك برگ، وزن خشك، سطح، قطر و مجموع طول ريشه ها داشت، اما تاثير آن بر وزن خشك ساقه معني دار نبود. بر هم كنش ورمي كمپوست و شوري، تاثير معني داري بر طول ساقه، تعداد ميانگره ها، سطح و وزن خشك برگ، سطح و وزن خشك ريشه ها داشت، اما تاثير آن بر وزن خشك ساقه، قطر و مجموع طول ريشه ها معني دارنبود. بنابراين در سطوح پايين شوري تمام نسبت هاي ورمي كمپوست و در سطوح شوري بالا، نسبت هاي بالاي ورمي كمپوست مي تواند تا حدودي اثرات نامطلوب شوري را بر گياهچه هاي لوبيا محدود نمايد

In the recent years, increasing production of waste as a result of population growth, increased food consumption, industrial development and urbanization growth, is regarded as a serious challenge. Vermicompost, as an end product of urban waste recycling with proper physicochemical features, can play an effective role in plant growth and development and also in reducing harmful effects of various environmental stresses on plants. For this purpose, a study with the aim of investigating the effects of vermicompost and salinity interactions on morphological traits of bean (Phaseolus vulgaris L. cv. Light Red Kidney) seedlings was performed. The experiment was conducted based on a randomized complete block design, including five different volumetric ratios of vermicompost and sand (0:100; 10:90; 25:75; 50:50 and 75:25), and four levels of salinity (30, 60, 90 and 120 mmol l-1 NaCl), equal to 2.75, 5.50, 8.25 and 11 deciSiemens per meter (dS/m) respectively, along with control (0.00), in three replications. Seeds were cultured in plastic pots and sampling of seedlings was done after 28 days. The results showed that in an environment without stress, vermicompost had significant effect (p ? 0.05) on the stem length, internodes number, area and dry weight of leaves, diameter, dry weight and total roots length, while having no significant effect on stem dry weight. The interaction between salinity and vermicompost has significant effect on the stem length, internodes number, the area and dry weight of leaves and dry weight of roots but no significant effect was observed on the stem dry weight, diameter and total roots length. Thus, in the low levels of salinity, all ratios of vermicompost and in high levels of salinity, high ratios of vermicompost can limit the negative effects of salinity on bean seedlings