خودپنداره حرفه‌اي دانش‌آموختگان كارشناسي كتابداري و اطلاع‌رساني: مطالعه اكتشافي

هدف: اين پژوهش درپي آن است كه بداند گرايش مشاهده شده دركتابخانه هاي ايران مبني بر تمركز متخصصان در خدمات فني تا چه حد برآمده از گرايش دروني خود آنهاست. شناسايي اين گرايش را پژوهش حاضر در قالب شناسايي خودپنداره حرفه اي دانش آموختگان كارشناسي كتابداري دنبال كرده است. روش گردآوري و تحليل داده ها: براي اين تحقيق از روش گراندد تيوري (نظريه زمينه اي) و براي گردآوري داده ها از مصاحبه نيمه ساختار يافته و براي تحليل داده ها از روش مقايسه مداوم در رويكرد نظريه زمينه اي استراوس و كوربين طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي استفاده شده است. مصاحبه شوندگان20 نفر دانشجوي كارشناسي درآستانه فارغ التحصيل شدن (پايان ترم آخر) بوده اند. يافته ها: خودپنداره حرفه اي دانش آموختگان كارشناسي كتابداري داراي سه بُعد احساسات فردي، منزلت اجتماعي و تصور از حرفه است. دانش آموختگان شركت كننده در مطالعه درحين تحصيل به رشته خود علاقه مند مي شده اند و ديد مثبت تري نسبت به زمان آغاز دانشجويي به آن پيدا كرده اند. آنها از ناشناخته بودن حرفه در جامعه و فقدان جايگاه اجتماعي آن گلايه دارند. پندار ايشان از حرفه متشكل از پندارشان از كتابداري و پندارشان از خودشان به عنوان كتابدار است. آنها رشته شان را خدمت مدار مي دانند اما تخصص هاي مختلفي براي خدمت در خود مي بيينند عده اي تخصص خود را خدمات فني مي دانند و آن رامهم تر تلقي مي كنند، و برخي خدمات عمومي و مستقيم را مهم تلقي مي كنند. پژوهش و مديريت دو بُعد ديگر از تخصص حرفه اي است كه آنها براي كتابداري بيان مي كنند. نتيجه گيري: شركت كنندگان در پژوهش به كتابداري علاقه مندند اما نگران جايگاه اجتماعي و ناشناخته بودن آن در جامعه هستند. آنها رشته خود را خدمت مدار مي بينند اما گرايش بيشتري به اشتغال به خدمات فني و اطلاع رساني تخصصي دارند.