ارزيابي تنوع ژنتيكي ژنوتيپ‌هاي جو با استفاده از نشانگرهاي SSR و EST-SSR

ارزيابي تنوع ژنتيكي ژنوتيپ‌هاي جو با استفاده از نشانگرهاي SSR و EST-SSR

تعيين سطح تنوع ژنتيكي و روابط بين ژنوتيپ ها اساس شناسايي والدين مناسب براي اهداف اصلاحي مختلف بشمار مي رود. در اين راستا نشانگرهاي مولكولي بطور موفقيت‌آميز در ارزيابي تنوع ژنتيكي انواع گياهان زراعي مورد استفاده قرار گرفته اند. در اين آزمايش، تنوع ژنتيكي 35 لاين و رقم جو، با استفاده از 19 جفت آغازگر SSR و EST-SSR بررسي شد كه در مجموع 157 آلل چند شكل با ميانگين 85/7 آلل به ازاي هر جفت آغازگر تكثير شد. كمترين تعداد آلل مربوط به نشانگر Bmag581 با دو آلل و بيشترين آن مربوط به نشانگر Bmag134 با 15 آلل بود. ميزان اطلاعات چند شكلي براي نشانگرهاي مورد بررسي بين 15/0 تا 89/0 با ميانگين 69/0 بود كه بيشترين مقدار به نشانگر Ebmac419 و كمترين آن به نشانگر Bmag581 تعلق داشت. از نظر تنوع ژني، دو نشانگر Bmag581 و Ebmac419 به ترتيب كمترين (17/0) و بيشترين (9/0) مقدار را داشتند. تجزيه خوشه‌اي براساس داده‌هاي مولكولي، ژنوتيپ‌ها را به پنج گروه منتسب كرد. بررسي درصد زنده‌ماني در مزرعه، ميانگين درصد زنده‌ماني در آزمايشگاه ، LT50 و تراوش يوني ژنوتيپ ها نشان داد كه ژنوتيپ‌هاي گروه دو در مقايسه با ساير گروه‌ها از مقاومت به سرماي كمتري برخوردار بودند. نشانگرهاي مورد استفاده در اين آزمايش توانستند ژنوتيپ‌هاي بسيار حساس به سرما را از بقيه ژنوتيپ‌ها تفكيك كنند.