مقايسه ي اثرات دو داروي پنتوكس يفيلين و ال كارنتين در بيماران با استنواسپرمي ايديوپاتيك در زوجين نابارور

مقايسه ي اثرات دو داروي پنتوكس يفيلين و ال كارنتين در بيماران با استنواسپرمي ايديوپاتيك در زوجين نابارور

مقدمه ناباروري ايديوپاتيك، شايع ترين علت ناباروري در مردان بوده كه معمولا به صورت تجربي مورد درمان قرار م يگيرد. دو داروي جديد كه امروزه در درمان تجربي مورد استفاده قرار مي گيرند، پنتوكسي فيلين و ال كارنتين مي باشند. هدف تعيين اختلاف اثرات دو داروي پنتوكسي فيلين و ال كارنيتين در بيماران با آستنواسپرمي ايديوپاتيك در زوجين نابارور بوده است. مواد و روش ها اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني بر روي 38 مرد مبتلا به آستنواسپرمي ايديوپاتيك طي سال هاي 1385 لغايت 1386 در كلينيك زنان، زايمان و نازايي در شهر مشهد انجام شده است. در زوجين نابارور پس از اطمينان از سالم بودن جنس مونث با استفاده از معاينات باليني و انجام بررس يهاي آزمايشگاهي و راديولوژيك 3 روز عدم مقاربت و عدم استفاده از لوبريكان تها - آزمايش اسپرموگرام با رعايت 5 انجام و در صورت اختلال در پارامتر حركتي اسپرم و عدم يافتن نكته پاتولوژيك در معاينه ي بيماران كه توسط ارولوژيست واحد انجام شده، بيماران وارد مطالعه شدند. بيماران به صورت اتفاقي (راندوم) به 2 گروه مساوي تقسيم شدند. بيماران به مدت 3 ماه تحت درمان با پنتوكسي فيلين با دوز 800 ميلي گرم در روز و يا ال- كارنتين با دوز 500 ميلي گرم در روز قرار گرفتند. پس از اتمام درمان، مجددا آزمايش اسپرموگرام در تمام بيماران انجام شد. نتايج از 19 بيمار مورد مطالع ه كه با داروي ا لكارنيتين به مدت 3 ماه تحت درمان قرار 26 %) باردار شدند اما در مقايسه ي اسپرموگرام اوليه و / گرفتند. همسران 5 بيمار ( 3 اسپرموگرام پس از مصرف دارو، تغيير معن يداري در هي چكدام از پارامترهاي اسپرموگرام ايجاد نشد و از ميان 19 بيمار در گروه پنتوكسي فيلين همسران 10 بيمار %52/6 ) باردار شدند و در مقايس هي اسپرموگرام اوليه و اسپرموگرام پس از مصرف ) و (P=0/ و حركت ( 0001 (P=0/ دارو، تغيير معني داري در پارامترهاي دانسيته ( 011 مشاهده شد. (P=0/ اندكس حركت اسپرم ( 0001 نتيجه گيري اين مطالعه مطرح م يسازد كه در مقايس هي دو داروي ال كارنيتين و پنتوكس يفيلين كه هردو از درما نهاي تجربي جديد در نازايي ايديوپاتيك مردانه م يباشند، پنتوكسي فيلين نسبت به ال كارنيتين بر روي شاخ صهاي دانسيته، حركت و اندكس حركت اسپرم اثرات موثري دارد. Infertility, Male factor infertility, Asthenospermia, Idiopathic واژه هاي كليدي infertility, Pentoxifylline, L-Carnitine.

Idiopathic infertility is the most common cause of infertility among the males who are usually treated empirically. Two new drugs used in empirical therapy are: Pentoxifylline and L- Carnitine. However, there is no comparison study about their effects. This study aims at comparing the therapeutic effects of Pentoxifylline and L- Carnitine in infertile male patients with Idiopathic Asthenospermia. Introduction This clinical trial study was performed on 38 patients with Idiopathic Asthenospermia during the years of 1385-86 in Mashhad, Iran. In addition to filling out the questionnaire based on demographic data, Spermogram test and analysis were administered during a three- month period. Materials and Methods Nineteen male patients were treated with L-Carnitine in 3 months. In 5 cases, the wives (26.3%) got pregnant, but no significant difference was observed the spermogram parameters of the male subjects. On the other hand, in the group treated with Pentoxifylline, the wives of 10 subjects (52.6%) got pregnant and the analysis of the males’ spermograms after the medical therapy revealed significant difference in density parameters as follows: Motility (P=0.011); Spermotility (P=0.0001); Motility Index (P=0.0001). Results Pentoxifylline showed more promising results for the treatment of male idiopathic infertility. Conclusion Keywords Infertility, Male factor infertility, Asthenospermia, Idiopathic infertility, Pentoxifylline-L-Carnitine.