ويژگي هاي كمي و كيفي مسكن در بافت تاريخي شهر يزد (1385- 1355هـ. ش)

The quantitative and qualitative characteristics of Housing in the historical texture of the Yazd city (1976-2006)

عملكرد بخش مسكن و ساختمان حاكي از اهميت آن در اقتصاد كشور است. فعاليت هاي اين بخش نه تنها به رفع نياز فزاينده مردم به مسكن به عنوان يك نياز انساني و حياتي كمك مي كند، بلكه از براي ايجاد امكان اشتغال براي جمعيت رو به رشد كشور، نقش مهمي را ايفا مي نمايد. هدف اصلي از بررسي ويژگي هاي مسكن، شناخت گذشته و حال آن در بافت تاريخي است تا بتوان آينده مطلوب را به تصوير كشيد. تحقيق حاضر از نوع توصيفي- پيمايشي است كه به روش نمونه گيري تصادفي بدون جايگزين انجام گرديده است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه ويژگي هاي كمّي و كيفي مسكن در بافت تاريخي در قياس با كل شهر نيز متفاوت است . بعد خانوار، تراكم و سرانه در بافت تاريخي، در سطحي پايين تر از كل شهر قرار دارد. همچنين ساختمان هاي خشت و گلي، بناهاي با عمر 60 سال و بيشتر، بناهاي تخريبي و بناهاي با مالكيت غير شخصي درصد بالاتري دارند.

The performance of housing and construction sector indicates the importance of this part in the national economy. The activities of this sector not only help with meeting peoplesʹ vital and humanistic needs, but also, play an important role in respect of creation of jobs for the growing population. The main goal of studying the housing characteristics is to identify its past and pres¬ent in the historical texture in order to be able to portray an ideal future. The present research is of the type of descriptive - surveying research which has been performed in the method of random sampling without substitution. The results of this research show that qualitative and quantitative characteristics of housing in the historical texture in comparison with the whole city are different. Also , the dimension of household , density and per capita in the historical texture is at a level lower than the whole city. The units made of sun-dried bricks and mud with a 60 years of age and older , destroying units and tenants units have a higher percentage.