تاثير نوكليوتيد جيره بر برخي شاخص‌هاي رشد و بقاي ماهي هامور معمولي (Epinephelus coioides)

Effects of Dietary Nucleotide on Growth Performance and survival of Epinephelus coioides

اين پژوهش در تابستان سال1387 در كارگاه تكثير ميگوي پارس آبزيستان در استان بوشهر (شهر دلوار) به مدت 10 هفته (2 هفته سازگاري و 8 هفته پرورش) انجام گرفت. تاثير نوكليوتيد جيره در 5 سطح غذايي صفر، 15/0، 25/0، 35/0 و 5/0 درصد از جيره بر شاخص هاي رشد، بقاي و ماهي هامور معمولي (Epinephelus coioides) با وزن ميانگين آغازين 29/0±70/10 گرم و در مخازن 300 ليتري با تراكم ذخيره سازي 15 قطعه ماهي با سه تكرار در هر تيمار انجام شد. با وجود 5 تيمار، كل آزمايش حاوي 15 مخزن 300 ليتري بوده كه هر مخزن با 15 قطعه ماهي ذخيره سازي شد. با توجه به بهبود پاسخ هاي رشد در تيمار 35/0 درصد بهترين رشد را داشته است .و بر اساس آزمون دانكن، در اين مطالعه سطح 35/0 درصد از نوكليوتيد جيره براي استفاده در جيره ماهي هامور معمولي پيشنهاد مي شود.

This research was carried out in summer 2008 at Abzisytan shrimp aquaculture hatchery center in Bushehr province " Delvar " for 10 successive weeks (2 weeks for adaptation and 8 weeks for culture). The effects of dietary nucleotide at 5 levels of dietary including 0.0%(control), 0.15%, 0.25%, 0.35% and 0.5% on the growth performance of Epinephelus coioides was investigated in this trial. Juvenile fishes with average weight of 10.70 ± 0.29 were fed by experimental diets for 8 weeks. The trial was carried out in 300 liter fiberglass tanks. Fifteen juveniles were stocked in each tank. The best value of growth parameters were observed at dietary at level of 0.35% nucleotide and based on Duncan test, it is recommended that in this study 0.35% of nucleotide suitable for growth of Epinephelus coioides.