ابن خلدون و فلسفه تاريخ و اجتماع

ابن خلدون يكي از بنيانگذاران فلسفه تاريخ و علوم اجتماعي است و اثر مهم وي نيز كه به مقدمه ابن خلدون شهرت يافته، موضوع در اين دو دانش است. اهميت ابن خلدون در اين است كه بسياري از مفاهيم به كار رفته در فلسفه تاريخ و جامعه شناسي نوين متاثر از اصطلاح ها و واژه هايي است كه توسط او ابداع شده است. او بر خلاف مورخان پيشين كه حوادث تاريخي را مستقل از پديده هاي اجتماعي بررسي مي كردند، بر آن است كه حوادث تاريخي معلول پديده هاي اجتماعي هستند و جوامع بشري را مشمول نظام علّي و معلولي مي داند و معتقد است علت هاي اجتماعي از ذات جامعه نشات مي گيرند و از اين نظر در تحليل و تبيين حوادث تاريخي از اصل علّيت مدد مي گيرد يعني او به جاي اينكه بررسي كند چه چيز اتفاق افتاد است در پي آن است كه بداند و بررسي كند چرا اتفاق افتاد است؟ در اين مقاله تلاش شده تا حدودي ديدگاه هاي اين فيلسوف و مورخ مبتكر مسلمان را در باب فلسفه تاريخ و علم الاجتماع بررسي و معرفي كنيم.