بررسي شاخص‌هاي روان‌سنجي پرسشنامه‌ي خودكارآمدي معلم

بررسي شاخص‌هاي روان‌سنجي پرسشنامه‌ي خودكارآمدي معلم

چكيده هدف از پژوهش حاضر، بررسي شاخص‌هاي روان‌سنجي پرسشنامه‌ي خودكارآمدي معلم (اسچانن- موران و وولفولك، 2001) است. بدين منظور، ساختار عاملي و پايايي مقياس ذكر شده در يك نمونه‌ي 252 نفري از معلمان دوره‌هاي ابتدايي و متوسطه (128 زن و 124 مرد) كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شده بودند، مورد واكاوي قرار گرفت. جهت بررسي روايي، از روش تحليل عاملي اكتشافي توام با چرخش واريماكس استفاده شد. شاخص‌هاي مرتبط با كفايت نمونه و متغيرها جهت تحليل عاملي، رضايت‌بخش بود. پس از انجام تحليل عاملي، سه عامل خود كارآمدي در درگير كردن دانش‌آموزان در امور تحصيلي، خودكارآمدي در روش‌هاي تدريس و خود كارآمدي در مديريت كلاس، استخراج شد، كه حدود 17/54 درصد از واريانس كل خودكارآمدي معلم را تبيين مي‌كردند. بررسي پاپايي پرسشنامه نيز، آلفاي برابر با 83/0 را به دست داد. نتايج كلي پژوهش نشان داد، كه پرسشنامه‌ي خودكارآمدي معلم، جهت سنجش ابعاد خودكارآمدي معلمان مناسب بوده و مي‌تواند نيازهاي موجود را بر طرف نمايد. همچنين يافته‌ها، به برتري معنادار خودكارآمدي معلمان دوره‌ي ابتدايي نسبت به معلمان دوره‌ي متوسطه اشاره داشت. تبيين تفاوت معنادار بين خودكارآمدي معلمان دوره‌هاي ابتدايي و متوسطه، بحث از جنبه‌هاي نظري و عملي يافته‌ها و ارايه پيشنهادهايي براي پژوهش بيشتر، پايان بخش مقاله‌ي حاضر مي باشد. واژه‌هاي كليدي: خودكارآمدي، خودكارآمدي معلم، دوره‌هاي تحصيلي، پرسشنامه‌ي خودكارآمدي معلم.