انگيزه‌هاي سياسي و انگاره‌هاي ملي در مشروطيت (مطالعه موردي تغيير نام مجلس)

Political Motives and National Suppositions in Constitutional Revolution (Case Study:Changing the Parliamentʹs Name)

تشكيل مجلس و پذيرش نوعي نظام پارلماني از سوي مظفر‌الدين‌شاه از جمله نتيجه‌هاي انقلاب مشروطيت ايران بود. اين مجلس كه در نخستين فرمان صادرشده در تشكيل آن (14 جمادي‌الثاني 1324) نام ويژه‌اي نداشت در فرمان بعدي (16 جمادي‌الثاني) عنوان مجلس شوراي اسلامي يافت و در آخرين فرمان كه به فاصله چهار روز از نخستين آنها صادر شد نام مجلس شوراي ملي گرفت. انگيزه‌هاي سياسي ناشي از بدبيني مشروطه‌خواهان به دولتمردان از يك سو و ترس از تنگ نظران به سبب مصادره به مطلوب نام مجلس كه به ناديده گرفتن حقوق ملت و آزادي آنها مي انجاميد از سوي ديگر، نشان از علت تبديل فرمان‌ها و نام گذاري‌هاي مختلف آن دارد. مقاله در صدد بيان دليل تغيير نام مجلس در سه فرمان يـاد شده و انگيره‌هاي سياسي موثر در اين تغيير است.

ITie formation of parliament and acceptance a kind of parliament system by Mozaffar -al - Din shah, Was a result of Constitution Movement. This Parliament in the first command in its formation didnʹt have specific name. In the next command the parliament was named. Islamic Parliament and the last command - four days later - were named the National Parliament. Research about these changes of names, showed that political motives from pessimism of supports of constitution on governmental functionaries on one side, and afraid of confiscate by opponents on the other side. This Article wants to explain the effects of political motives on these changes.