تاثير تزريق متيل پردنيزولون استات در نقاط ماشه‌اي گردن بيماران مبتلا به سردرد گردني مزمن و مقاوم به درمان دارويي

تاثير تزريق متيل پردنيزولون استات در نقاط ماشه‌اي گردن بيماران مبتلا به سردرد گردني مزمن و مقاوم به درمان دارويي

چكيده: مقدمه و هدف : اكثر افراد بزرگ‌سال حداقل يك‌بارتجربه سردرد را دارند. درصد بالايي از اين سردردها از ساختمان‌هاي گردني از جمله ماهيچه‌هاي گردن منشا مي‌گيرند كه اصطلاح سردرد گردني در مورد آنها به كار مي‌رود. هدف از اين مطالعه بررسي اثر تزريق متيل پردنيزولون استات در نقاط طب سوزني به نام نقطه كيسه صفراي شماره 20 در بيماران مبتلا به سردرد گردني مزمن و مقاوم به درمان دارويي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني كه طي سال‌هاي 1389ـ 1388 در دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شد، تعداد 25 بيمار مبتلا به سردرد گردني كه داراي نقاط دردناك در ماهيچه‌هاي پشت سر و گردن بودند و سردرد آنها مقاوم به درمان‌هاي دارويي بود، تحت تزريق متيل‌ ـ پردنيزولون استات قرارگرفتند. با استفاده از معيار سنجش بينايي، شدت سردرد بيماران قبل و سه روز، يك ماه و سه ماه بعد از مداخله ارزيابي شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماري ويلكاكسون تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين شدت سردرد بر اساس معيار سنجش بينايي در اين افراد قبل از تزريق 3/2±76/7 بود، كه اين ميزان، سه روز بعد از تزريق به 9/2±60/2 و يك ماه بعد از تزريق به 3/3±52/3 و سه ماه بعد از تزريق به5/3± 48/3 رسيد، كه نشانه كاهش معني‌دار شدت درد بود(001/0p < ). تعداد حملات سردرد يك ماه و سه ماه بعد از تزريق به ترتيب در 72 و76 درصد از بيماران كاهش يافت. مدت حملات سردرد به طور ميانگين، يك ماه و سه ماه بعد از تزريق در 72 درصد از بيماران كاهش يافت. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه تزريق متيل پردنيزولون استات در نقاط طب سوزني كيسه صفراي 20 در سردرد گردني با منشا ماهيچه‌اي، درماني مناسب است، كه فقط با انجام يك بار تزريق، اثرات درماني قابل ملاحظه‌اي دارد.