بازشناسي نقش آب در حياط خانه هاي سنتي ايران

ساخت خانه هاي سنتي با حياط هاي زيبا به دلايل گوناگوني همچون: نگرش كمي به مقوله مسكن، رويكرد سودگرايانه نسبت به زمين، عدم توجه به معنا و كيفيت فضايي، و غفلت از تاثيرگذاري محيط بر روان آدمي، مورد كم لطفي و بي توجهي قرار گرفته است. اين در حالي است كه باور داريم انسان جزيي از طبيعت است و ارتباط نزديكش با طبيعت، باعث ادامه حيات و دوام زندگي اوست. و اين ارتباط ارزشمند، در تعاليم دين اسلام نيز مورد تاكيد قرار گرفته است. لذا در اين پژوهش، هدف بازشناساندن نقش آب_ به عنوان يكي از عناصر طبيعي مهم- از ابعاد گوناگون، در حياط خانه هاي سنتي ايران مي باشد. آب به عنوان يك عنصر طبيعي، نقش فوق العاده اي در حيات دارد. آب واسطه اي است كه فرآيندهاي حيات در آن به وقوع مي پيوندد. آب توانايي بي نظيري در برانگيختن ذهن انسان دارد و همه انسان ها علاقه اي غريزي نسبت به آب دارند. ساختار كلي مقاله مشتمل بر چهار بخش: بررسي نقش معنايي آب- بررسي نقش كالبدي آب- بررسي نقش كاربردي آب و بررسي نقش منظري آب در حياط مي باشد؛ كه درهر كدام از بخش هاي ذكر شده به تفصيل به بررسي جايگاه آب پرداخته مي شود. شايد بتوان مهم ترين نكته به دست آمده از اين پژوهش را در عبارت "بازگشت به رويكرد انسان- طبيعت- معماري" بيان نمود.