دو دوره سازمان فضايي1 در شهر ايراني : قبل و بعد از اسلام با استعانت از شواهد تحولات شهر كرمان

دو دوره سازمان فضايي1 در شهر ايراني : قبل و بعد از اسلام با استعانت از شواهد تحولات شهر كرمان

شهر، به مثابه تبلور آيين و انديشه جامعه، نمي تواند در تمدنهاي مختلف يكسان پديد آيد. گوناگوني شهرها در تاريخ و جغرافياي جهان، بيش از هر چيز معلول اين تفاوت است. فلات ايران به عنوان يكي از قديميترين زيستگاههاي بشر، تمدنهاي مختلفي را تجربه كرده و شهرهاي زيادي را به وجود آورده است. بررسي روند تغييرات شهر ايراني در طول تاريخ دو شيوه كاملاً متمايز را از سازمان فضايي شهر ارايه مي دهد. سازمان فضايي به مثابه نظم حاكم ميان مولفه هاي پديد آورنده در نگرش سيستمي به شهر مي تواند نماد مناسبي براي اين مدعا باشد. اين مقاله ضمن رجوع به آراي مشهور محققان، اسناد باستان شناختي، نوشته هاي مورخان و استنباطهاي عقلي از نشانه هاي موجود فرضيه مذكور را تحقيق كرده و درستي آنر ا آزموده است.

Appearance of city as crystallized custom and social reflection is not the same in different civilizations. Diversity in cities in the history and geography of the world is effected by this difference. The Iranian plateau, as one of the oldest human settlements, has formed various civilization and also many cities. 7 The consideration of changes in Iranian city throughout history shows two different methods in city spatial organization. In order to prove this claim in systematic approach to the city, spatial organization can be a helpful symbol. This article in order to prove the mentioned hypothesis is researching opinions of famous researchers, rational documents, historian writings and rational inference among existing signs.