هنرعمومي و تلفيق آن با فضاي شهري

هنرعمومي و تلفيق آن با فضاي شهري

در سال هاي اخير برنامه ريزان و طراحان شهري در سراسر جهان به هنرعمومي- هنري كه در قلمرو عمومي وجود دارد- به عنوان فرصتي در جهت ايجاد محيط هايي پرجنب وجوش و با معنا در شهرهاي كوچك و بزرگ مي نگرند. اگر چه هنر عمومي، به عنوان هنر تلفيق شده با فضاي عمومي شهرها كه در پارك هاي شهري، خيابان ها، ساختمان هاي عمومي، مجموعه هاي مسكوني و هر فضايي كه مردم در آنها كار كرده، زندگي مي كنند و اوقات فراغت خود را مي گذرانند اتفاق مي افتد، مفهومي جديد نيست، اما برنامه ريزان و طراحان شهري و كساني كه براي شهر به سياستگذاري مي پردازند، بايد آن را به مثابه يك عامل قدرتمند و تاثيرگذار در شهر كه مي تواند ارتقاي بستر فيزيكي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي شهرها و فضاهاي عمومي را باعث شود، در نظر گيرند. هنر عمومي به دنبال گشودن زواياي جديدي است كه مي توان از آن زوايا، ساختار اجتماعي هنر را مشاهده كرد. به علاوه، هنر عمومي متكي بر نوعي اثر متقابل با عموم1 بر مبناي بعضي انگاره هاي مشترك مي باشد. در اين نوشتار سعي برآن شده تا به شفاف-سازي تعاريف ، تبيين مرزها و تاثيرات هنر عمومي بر فضاي عمومي و شهري پرداخته شود.

In recent years, urban planners and designers look at public art - the art that exists in public domain - as an opportunity for creating vibrant and meaningful environments in many big and small cities in all over the world. Although public art as an integrated art in urban spaces that happens in streets, urban parks, public buildings, house estates and anywhere people live, work and take their leisure is not a new concept, urban planners and designers and everyone who makes policies for cities should consider it as a powerful item in city that can cause gradation in urban physical, social, behavioral, economical and cultural context. Also we should consider that public art depends on a certain interaction with the public, based on some shared postulates. This article tries to clarify the definitions, limitations and boundaries of public art and its influences on public space.