ارزيابي تاثير شدت و قطعيت كيفرها در پيشگيري از جرم

ارزيابي تاثير شدت و قطعيت كيفرها در پيشگيري از جرم

شدت و قطعيت كيفرها كه از راهبردهاي پيشگيري كيفري از جرم هستند، ذهن انديشمندان و قانون‌گذاران بسياري را تحت تاثير خود قرار داده است. اين تاثيرگذاري در اين جهت بوده كه هرچه بر شدت كيفر از طريق بالا بردن ميزان درد و رنج حاصل از اجراي آن و نيز بر قطعيت اجراي آن از طريق حذف يا به حداقل رساندن موانع اجراي كيفرها بيافزاييم، از شمار جرايم كاسته‌ايم. در مورد اصل تاثيرگذاري اين دو عنصر در بازداري از جرم، اختلاف است. به‌طوري‌كه در برهه‌اي شدت كيفرها در جايگاه والاتري قرار گرفته است و در برهه‌اي ديگر اين قطعيت است كه توجه بيشتري را معطوف خود ساخته است. عده‌اي نيز جايگاه اين دو عنصر را برابر دانسته و حكم به تاثير يكسان آن‌ها در بازداشتن و پيشگيري از جرم داده‌اند و سرانجام اين‌كه برخي ديگر، بررسي كلي اين موضوع را بدون تمايزگذاري بين جرايم مختلف و مجرمان متفاوت، نادرست دانسته و نسبت اثرگذاري اين دو عنصر را در موارد گوناگون متفاوت يافته‌اند.

The severity and certainty of the punishments, which are the guidelines of punitive crime prevention, have been the interesting issues for lots of legislators and scholars. According to some punitive crime prevention theories, whatever the severity of penalties (by intensifying the pain of punishments) and the certainty of that (by omitting or decreasing the obstacles of implementing penalties) increase, the rate of crime decrease. Respecting the effectiveness of these two factors in preventing crime, there are some disagreements; so that each of them, in some particular periods of time, has been considered more important, rather than the other. However, some people believe that they both have the same outcome in deterring and preventing crime. According to a third view, considering of the effectiveness of the severity and certainty of punishments, generally and without distinguishing different crimes and criminals, is a false method; because the effectiveness of each of them differs according to different conditions.