پيشگيري از جرم در آموزه‌هاي اسلامي

پيشگيري از جرم در آموزه‌هاي اسلامي

بي‌ترديد اعمال سياست جنايي مبتني بر رويكردهاي پيشگيرانه جرم‌شناسي در مبارزه با بزهكاري، يكي از دستاوردهاي جرم‌شناسي است كه امروزه در اغلب نظام‌‌هاي كيفري، مورد توجه قانون‌گذاران قرار گرفته است. در كشور ما نيز در بند پنجم از اصل 156 قانون اساسي اقدام مناسب براي پيشگيري از وقوع جرم، به‌عنوان يكي از وظايف عمده قوه قضاييه پيش‌بيني شده است. هدف اصلي از نگارش اين مقاله، بررسي ارتباط و همبستگي جرم‌شناسي با آموزه‌هاي اسلامي است. در اين نوشتار سعي شده است مهم‌ترين آموزه‌هاي پيشگيرانه يا مدل‌هاي پيشگيري از وقوع جرم در نظام اسلامي شامل نقش جهان‌بيني اسلامي، امر به معروف و نهي از منكر و نقش اخلاقيات اسلامي در پيشگيري از جرم به‌گونه‌اي تحليل شود كه شايستگي پژوهشي نو در دانش جرم‌شناسي را داشته باشد. بدين منظور، راهكارهايي نيز براي تحقق اين مهم ارايه شده است.

Undoubtedly, applying criminal policy based on preventive approach in criminology to combat crime is one of the achievements of criminology. Nowadays, it is considered by legislators in the most criminal systems. In our country, according to section 5, article 156 of constitution law, "resorting to suitable actions for prevention of crime" is supposed a major task of judiciary. The main purpose of this article is examining the relation and correlation between criminology and Islamic thoughts. It tries to analyze the major Islamic standards or models in preventing crimes such as "the role of Islamic conception to world", "the role of Promoting good and Preventing evil" and "the role of Islamic ethics in preventing crimes". In doing so, some solutions are proposed in this article.