بيكاري و اندازه دولت: آيا رابطه قابل قبولي وجود دارد

Unemployment and Government Size, Is the Relationship Acceptable?

هدف اين مقاله، بررسي رابطه اندازه دولت و نرخ بيكاري در ايران مي‌باشد. در اين راستا از چندين الگوي خودرگرسيون برداري VAR استفاده شده است كه شامل متغيرهاي اندازه دولت(سهم مخارج دولت از توليد ناخالص داخلي(GGDP )و نرخ‌ بيكاري(U) ، و نيز ساير متغيرهاي مهم كلان كه بر نرخ بيكاري تاثيرگذار هستند نظير نرخ رشد توليد ناخالص داخلي سرانه بر حسب مقادير حقيقي (RGDP) ، نرخ تورم (INF) و حداقل دستمزد(RW) مي‌باشد. در اين پژوهش با استفاده از داده‌هاي سالهاي 86-1350 سه مدل مختلف برآورد گرديد، و نتايج مدل‌ها نشان داد كه افزايش نرخ رشد اقتصادي، نرخ تورم و حداقل دستمزد باعث كاهش نرخ بيكاري و افزايش اندازه دولت موجب افزايش نرخ بيكاري خواهد شد. لذا دولت بايد در جهت واگذاري فعاليت‌ها و كاهش تصدي‌گري خود گام بردارد و با جذب سرمايه و مشاركت منابع مالي خارجي و داخلي، بيشتر به وظايف حاكميتي و نظارتي بپردازد.

The goal of this paper is investigating the relationship between unemployment rate and government size in Iran. For that, we have used some VAR models, which include the following variables: government size which is measured by total government outlays as a percentage of GDP, unemployment rate, real GDP growth rate, inflation rate, and minimum wage. The results reveal that a large government sector would raise unemployment, and an increase in GDP growth rate, inflation rate and minimum wages are likely to decrease unemployment rate.