بررسي الگوهاي همبستگي دما، رطوبت و بارندگي در ايران با استفاده از تحليل همبستگي كانوني

بررسي الگوهاي همبستگي دما، رطوبت و بارندگي در ايران با استفاده از تحليل همبستگي كانوني

يكي از مسايل مورد توجه در تحليل متغيرهاي بردار مقدار، بررسي ساختار همبستگي و ارتباط ميان دو مجموعه از چنين متغيرهايي است. هنگامي كه دو مجموعه داده، هركدام شامل تعداد زيادي متغير باشند، محقق مي‌تواند ارتباط ميان دو مجموعه را با يافتن تعداد محدودي تركيب خطي از متغيرهاي مجموعه‌ي اول كه داراي بيش‌ترين همبستگي با تركيب خطي از متغيرهاي مجموعه‌ي دوم است بيان كند. اين روش به تحليل همبستگي كانوني موسوم است. اگر مشاهدات، توابع پيوسته‌اي از يك متغير (معمولاً زمان) باشند، نمي‌توان روش‌هاي موجود براي تحليل داده‌هاي چندمتغيره را براي تحليل آن‌ها به‌كار گرفت. بنا بر اين برخي انطباق‌ها در تعاريف و مفاهيم با در نظر گرفتن ماهيت داده‌ها لازم به نظر مي‌رسد. اين امر به تعريف همبستگي كانوني براي جفت توابع تصادفي منجر مي‌شود كه به آن همبستگي كانوني تابعي گويند (FCCA). در اين مقاله، داده‌هاي آب و هواي ايران در سال 2006 با استفاده از FCCA مورد تحليل قرار گرفته است. مجموعه داده‌هاي مورد بررسي شامل مقادير گسسته سه پديده‌ي دما، رطوبت و بارندگي است كه از 102 ايستگاه هواشناسي جمع‌آوري شده‌اند. در تحليل اين داده‌ها، ابتدا منحني‌هاي مناسب به داده‌هاي اوليه برازش و سپس الگوهاي همبستگي ميان هر جفت از سه پديده شناسايي و استخراج شده است.