ناحيه محوري، ضرورت ارتقاي مديريت محلي در شهرداري تهران(منطقه 4)

چكيده مديريت شهري به معناي اداره امور شهر به منظور پايداري و رضايت اجتماعات محلي با در نظر گرفتن و تبعيت از سياست هاي ملي است. نيل به چنين مديريتي، حكمروايي شايسته را ضروري مي سازد تا مشاركت محلي به منظور بسيج منابع نهفته شهروندان براي رفع مشكلات فزاينده را امكان پذير سازد. در حالي كه شوراهاي محلي غيررسمي (شوراياري ها) در تهران براي ارتباط با شوراي شهر در سالهاي اخير ايجاد شده اند، اين شوراها فاقد قدرت و منابع لازم براي اثربخشي كافي مي باشند و همچنين رابطه ي تعريف شده اي با شوراي شهر و شهرداري ندارند. بنابراين، از يك سو نياز به واگذاري اختيارات محلي است و از سوي ديگر نياز به ايجاد شورا در سطح ناحيه براي تجميع منابع محلات و برنامه ريزي يكپارچه آنهاست. اين مطالعه سازوكارها و كمبودهاي نظام مديريت شهري تهران را از اين ديدگاه در منطقه 4 شهرداري نشان مي دهد.