نقش الگوي مشاركت مردمي در بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده شهري با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي - مطالعه ي موردي : محله عامري اهواز

چكيده امروزه بسياري از شهرهاي كشور به دليل افزايش جمعيت ، مهاجرت هاي بي رويه و توسعه افقي شهر ،عدم خدمات رساني جديد به هسته هاي قديمي شهر ، تمركز فعاليت هاي اقتصادي و اجتماعي در اين بخش باعث شده است بافت قديمي از نظر امنيتي، اجتماعي و اقتصادي با مشكلاتي روبرو شده و به مرور زمان دچار فرسودگي شوند كه اين فرآيند شهرها را از درون مي پوساند و محله هاي خوب شهري را به محله هاي پست تبديل مي كند. شهر اهواز از جمله شهرهايي است كه از مشكلات بافت فرسوده رنج مي برد از ميان محلات شهر مي توان به محله عامري اشاره كرد. اين محله هسته اوليه شهر بوده و داراي قدمتي تاريخي مي باشد. در اين پژوهش به وضعيت ابنيه و مساكن بافت از نظر كمي و كيفي پرداخته مي شود و اينكه آيا وضعيت اجتماعي ، اقتصادي و فرهنگي ساكنين در فرسودگي بافت محله موثر بوده است؟ فرايند مشاركت مردمي در امر نوسازي و بهسازي به چه صورت موثر است؟ هدف از اين پژوهش شناسايي بافت هاي فرسوده در اين محله، تعيين شاخص هاي فرسودگي ، جايگاه و ميزان مشاركت مردم در نوسازي و بهسازي بافت محله ، تحليل مدل SWOT ، ارايه راه حل ها جهت برطرف كردن مشكلات ناشي از فرسودگي و ايجاد زمينه هاي مطالعات بعدي مي باشد. روش تحقيق در اين پژوهش تحليلي- پيمايشي است. جمع آوري داده ها به شيوه كتابخانه اي (اسنادي، نقشه ، عكس هوايي و ... ) و ميداني (مشاهده ، پرسشنامه و مصاحبه ) و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي SPSS وArc GIS صورت مي گيرد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه در بافت موجود پايين بودن كيفيت ابنيه، مصالح ساختماني ، كم عرض بودن معابر ، ناهنجاري هاي اجتماعي ، پايين بودن درآمد ساكنين و عدم توانايي در نوسازي و بهسازي بافت باعث شده است كه اين بافت ها روز به روز بر مشكلاتشان افزوده گشته و به مكان هاي آشفته و تخريبي تبديل شوند لذا چاره انديشي براي رفع اين مشكلات ضروري است.