تنوع ژنتيكي برخي از ژنوتيپ‌هاي پياز با استفاده از نشانگر ريزماهواره

تنوع ژنتيكي برخي از ژنوتيپ‌هاي پياز با استفاده از نشانگر ريزماهواره

به منظور بررسي روابط ژنتيكي توده‌‌‌هاي بومي پياز ايران و مقايسه با برخي ارقام خارجي، از 15 جفت آغازگر ريزماهواره (SSRs) استفاده شد. بر اساس الگوي نواري حاصل، 12 جفت آغازگر ريزماهواره در 18 توده بومي و پنج رقم خارجي الگوي چند شكل و قابل امتياز دهي توليد كردند. براي هر مكان ژني تعداد آلل از دو تا شش آلل با ميانگين 3/3 آلل متغير بود و محتوي اطلاعات چند شكل از 2/0 تا 76/0 با ميانگين 52/0 ارزيابي شد كه هتروزيگوسيتي بالا را در اين توده‌ها نشان داد. ميانگين تنوع ژنتيكي درون توده‌ها و ارقام خارجي از 12/0 تا 28/0 متغير بود. تجزيه واريانس مولكولي بر اساس مربع فاصله اقليدسي تنوع معني داري را بين و درون توده‌ها و ارقام خارجي پياز نشان داد ولي ميزان واريانس بين ارقام (42/0) نسبت به درون ارقام (58/0) كمتر بود. گروه بندي با استفاده از ضريب تشابه ني و الگوريتم UPGMA، توده‌ها و ارقام خارجي را در شش گروه و يك توده مستقل قرار داد. اگر چه گروه بندي بر اساس داده‌هاي مولكولي تقريباً منطبق با برخي صفات مورفولوژيكي بود ولي به طور كلي با گروه بندي جغرافيايي انطباق نداشت.

To study the genetic relationships among Iranian onion landraces and to compare them with those in some foreign cultivars, fifteen microsatellite (SSR) primer pairs were employed. Based upon the results of the obtained band pattern, 12 pairs of SSR primers in 18 onion landraces and five foreign cultivars form a polymorphic and scorable pattern. There were two to six alleles with an average of 3.3 to every gene location. The polymorphic information content was assessed from 0.2 to 0.76 with a mean of 0.52, which was a proof of high heterozygosity in the masses of landraces. Mean genetic diversity within the landraces and within the foreign cultivars varied from 0.12 to 0.28. Analysis of molecular variance based upon square Euclidean distances indicated significant diversity between and within onion landraces and foreign cultivars. However, the amount of variance between varieties (0.42) was less than that between foreign cultivars (0.58). Grouping through Nei similarity coefficient and UPGMA algorithm, separated the onion landraces and foreign cultivars into six groups and an independent genotype. Although grouping on the basis of molecular data was rather compatible with some of the morphological traits, but it did not, as a whole, match the geographical grouping.