شيوه هاي اصلاح الگوي آگاهسازي كاركنان

هدف اين تحقيق، بررسي شيوه هاي اصلاح الگوي آگاهسازي كاركنان انتظامي ‌در سال 1389بوده است. اين تحقيق از نظر روش؛ پيمايشي- اسنادي و از نظر هدف؛ توصيفي- تحليلي مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق شامل كاركنان انتظامي سركلانتري هاي يكم، سوم و ششم تهران بزرگ بوده كه بر اساس فرمول كوكران نمونه اي به حجم 375 نفر انتخاب و سپس اطلاعات از طريق پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوري و داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي (با آزمون خي دو) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه براي اصلاح الگوهاي آگاهسازي، بايد الگوهاي موجود در زمينه نيازسنجي، برنامه ريزي ، اجرا و ارزشيابي مورد بازبيني و ارتقاي كيفيت قرار گيرند. آينده پژوهي در بررسي تهديدات و آسيب‌پذيرهاي سازمان و كاركنان، شناسايي تهديدات و آسيب‌هاي خاص منطقه اي كلانتري‌هاي فاتب، ارتقاي دانش تخصصي مربيان، بهره گيري از شيوه آموزش مجازي در آگاهسازي و بررسي ميزان اثربخشي برنامه هاي آگاهسازي، از مهم‌ترين شيوه هاي پيشنهاد شده در اين تحقيق بوده است.