مهندسي فرهنگي و ابعاد برنامه‌ريزي فرهنگي در سازمان‌هاي اطلاعاتي

بشريت پس از پشت سر نهادن دو عصر كشاورزي و صنعتي، اكنون در عصر اطلاعات به سر مي‌برد. در اين عصر، همه چيز در حال تغيير و تحول سريع مي‌باشد و اين تحولات، فرهنگ جوامع را نيز دربر مي‌گيرند. مقام معظم رهبري با درك صحيح اين موضوع، مي‌فرمايد: يكي از مهم‌ترين تكاليف ما در درجه اول مهندسي فرهنگي كشور است. با توجه به اينكه فرهنگ امري اكتسابي و فراگرفتني است و افراد انساني از طريق تعليم و تربيت و جامعه‌پذيري، عناصر فرهنگ يك جامعه را فرا مي‌گيرند، دراين مقاله سعي شده است ابتدا واژه فرهنگ از زواياي متعدد تعريف و بررسي شود و سپس نگاهي به تعاريف مهندسي فرهنگ شود و در انتها ابعاد برنامه‌ريزي فرهنگي در سازمان‌هاي اطلاعاتي تبيين گردد. مهندسي فرهنگي را مي‌توان از ابعاد گوناگون ارزيابي كرده و با توجه به شيوه نگرش، مراحل و موضوعات مختلفي را مدنظر قرار داد. از يك منظر مهندسي فرهنگي عبارت از چهار بعد اصلي است كه در طول يكديگر قرار دارند كه مي‌توان آنها را مراحل مهندسي فرهنگي نيز نام نهاد: شناسايي فرهنگ و رصد فرهنگي، تبيين مدل‌هاي فرهنگي، برنامه‌ريزي فرهنگي، مديريت فرهنگي و نظارت. در اين مقاله برنامه‌ريزي فرهنگي را مدنظر قرار داده و مسيله را از اين بعد توصيف مي‌نماييم. در چند سال اخير در كشور اقداماتي در بعد ايجاد الگو و مدل رفتار سازماني و برخورد مناسب انجام شده است كه گوشه‌اي از اقدام فرهنگي است و ليكن مهندسي فرهنگي در سازمان‌هاي اطلاعاتي مستلزم برنامه‌ريزي كلان و دراز مدت است.