نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي بيگانه(موساد و سيا) در فرقه‌سازي اديان و تاثير آن بر امنيت ملي كشور

امنيت يكي از مفاهيم جنجال برانگيزي است كه در عين حساس بودن، هنوز تعريف واحد و منسجمي ‌از آن ارايه نشده و پيرامون آن ميان علماي علوم اطلاعاتي اختلاف‌ نظر ديده مي‌شود. ولي به ‌طور كلي امنيت به معني آزادي از اضطراب و بيمناكي يا در معرض خطر نبودن را گويند. امنيت مهم‌ترين اصل در ثبات سياسي و استقلال يك كشور يا يك واحد سياسي است، چرا كه بقاي تماميت ارضي و استمرار حكومت يك كشور بستگي به امنيت دارد. اهميت اين موضوع زماني قابل درك است كه بدانيم عده زيادي امنيت را پيش شرط تامين ساير اهداف از جمله اهداف سياسي، اقتصادي، اجتماعي و... مي‌دانند. هريك از سازمان‌هاي اطلاعاتي جهان علاوه بر روش‌هاي عام كه در همه سازمان‌هاي اطلاعاتي براي جمع‌آوري و تحليل و اقدام مرسوم است، داراي روش‌هاي ويژه‌اي نيز مي‌باشند كه خاص آنها بوده و آشنايي با آنها مي‌تواند به سازمان‌هاي خودي در فرآيند مقابله با آنها كمك كند. مهم‌ترين وظيفه هر نظام سياسي؛ ايجاد امنيت در ابعاد گوناگون براي شهروندان خود است. حفظ جان شهروندان كه امروزه از آن با عنوان امنيت ياد مي‏شود، مهم‏ترين بعد آن به شمار مي‏رود. در اين مقاله با هدف بررسي نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي در فرقه‌سازي اديان و تاثير آن بر امنيت، ابتدا به صورت مقدمه، مفهوم امنيت، انواع و گفتمان‏هاي موجود در آن را به اختصار مورد بررسي قرار داده و سپس در دو بخش به بررسي سازمان‌هاي اطلاعاتي و نقش آنها در ايجاد فرقه پرداخته‏ايم.