مطالعات دياژنتيكي و ژيوشيميايي رخساره‌هاي سيليسي آواري منتسب به اردوويسين كوه راهدار، غرب طبس

Diagenesis and geochemistry of siliciclastic facies from Ordovician of Rahdar Mountain, western Tabas

در اين تحقيق، مطالعات پتروگرافي، ژيوشيمي عناصر اصلي و كمياب براي تعيين خاستگاه، جايگاه تكتونيكي و شرايط آب و هوايي قديمه ناحيه منشا ماسه سنگهاي اردوويسين كوه راهدار انجام شده است. از نظر پتروگرافي اين ماسه سنگها شامل كوارتزآرنايت و ساب ليتارنايت است. همه ماسه سنگها غني از سيليس و فقير از فلدسپات و خرده سنگ مي باشند. سيمان اين ماسه سنگها شامل سيمان سيليسي رورشدي، كمي كربنات، هماتيت و كانيهاي رُسي است. داده‌هاي پتروگرافي نشان دهنده موقعيت چرخه مجدد و كراتون براي اين رسوبات است. همچنين داده‌هاي ژيوشيميايي نيز بيانگر منشا از كوارتزهاي رسوبي ماسه سنگهاي قديمي تر است. متوسط انديس هوازدگي شيميايي براي اين رسوبات در حدود 91 بوده كه اين خود بيانگر هوازدگي شديد در ناحيه منشا است. در طي رسوب‌گذاري اين ماسه سنگها شرايط آب و هوايي مرطوب حكمفرما بوده است.

Petrographic, major and trace element composition of sandstones from Ordovician Rahdar Mountain have been investigated to determine their provenance, tectonic setting and paleo-weathering condition in the source area. Petrographically and geochemically, these sandstones are classified as quartzarenite and sublitharenite. All sandstone samples are enriched in quartz but poor in feldspar and rock fragments. These sandstones are commonly well cemented by silica (overgrowth or syntaxial cements) and rarely by carbonate, hematite and clay materials. The petrographic data suggest a recycled orogen and craton source terrain. Geochemical data suggest that these sediments were derived from quartzose sedimentary provenance (older sandstones). The mean CIW values (chemical index of weathering) for these sandstones are about 91 that suggest intense-weathering condition in source area. Humid climate prevailed during deposition of these sandstones.