نقد و بررسي وامگيري قرآني در شعر احمد مطر

نقد و بررسي وامگيري قرآني در شعر احمد مطر

احمد مطر از شاعران برجسته عراقي است كه در جهان معاصر عرب شهرت بسيار دارد. از آنجا كه قرآن كريم و متون ديني مرجع اصلي الهام همه شاعران است، احمد مطر نيز از اين قاعده مستثني نيست. وامگيري قرآني در شعر او كه برخاسته از درك و خرد هوشمندانه اوست، شيوه‌اي منحصر به فرد دارد. اين مقاله بر آن است تا به سوالهاي زير پاسخ دهد: 1. آيا نظريه تناص (بينامتني) در رابطه با اشعار وي قابل توجيه است؟ 2. وامگيري احمد مطر از قرآن كريم، آشكار است يا پنهان؟ 3. آيا همه اقتباسهاي او مقبول است؟ 4. آيا «حلّ يا تحليل استهزايي» با تقليد از ساختار فواصل آيات قرآن در اشعار او ديده مي‌شود؟ 5. آيا «وامگيري تلميحي» در شعر وي نمودي دارد؟

Ahmad Matar is the prominent Iraqi poet and a committed character of this age who in the contemporary Arab world enjoys great fame. Since the Holy Qurʹan and religious texts, are the inspiring references to all Arab poets, Ahmed Matar is no exception. The borrowing of Quraʹnic verses and contents in his poetry is due to his understanding and his wisdom in a unique manner. This article intends to answer the following questions: 1-What is intertextuality and what does it mean in his poems in relation to the Qurʹan? 2-The borrowing from the Qurʹan in his poems: the apparent phenomenon or hidden? 3-The borrowing from the Qurʹan in his poems: acceptable or unacceptable? 4-Is there any mimic of harmonic form of some Qurʹanic verses for ironic criticism? 5-Is there any allegorical borrowing in his poems?