عنوان مقاله :
رابطه بين ابعاد خودكارآمدي و افسردگي در نوجوانان
عنوان به زبان ديگر :
رابطه بين ابعاد خودكارآمدي و افسردگي در نوجوانان
پديد آورندگان :
طهماسيان، كارينه نويسنده دانشگاه شهيد بهشتي- تهران Tahmassian, K. , اناري، آسيه نويسنده دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي- دانشگاه شهيد بهشتي تهران anari, asieh
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1388 شماره 9
كليدواژه :
خودكارآمدي , نوجوانان , افسردگي
چكيده فارسي :
چكيده: هدف پژوهش شناسايي اهميت ابعاد خودكارآمدي اجتماعي،
تحصيلي، هيجاني و جسماني با افسردگي در دوره هاي متفاوتي در
نوجوانان دختر و پسر است. روش پژوهش از نوع توصيفي و همبستگي
و آزمودني هاي پژوهش 946 نفر ( 471 دختر و 475 پسر ) از دانش
آموزان مقطع دبيرستان و پيش دانشگاهي شهر تهران در سال تحصيلي
83-84 است كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي -
تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات سياهه افسردگي كودك
كوواكس، 1992 )، پرسشنامه خودكارآمدي كودكان و نوجوانان ،CDI)
(موريس، 2002 ) و پرسشنامه خودكارآمدي جسماني (رايكمن و
همكاران، 1982 ) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي تحليل
رگرسيون خطي و همبستگي استفاده شد . يافته ه ا نشان داد كه
همبستگي نمره كلي خودكارآمدي و خودكارآمدي اجتماعي، تحصيلي،
هيجاني و جسماني با نمره افسردگي منفي است. به علاوه خودكارآمدي
جسماني در ايجاد نشانه هاي افسردگي در پسران اوايل، اواسط و اواخر
نوجواني و دختران اوايل و اواسط نوجواني تاثيرگذار است. خودكارآمدي
تحصيلي در پسران و دختران همه سنين، نقش م عناداري در ايجاد
افسردگي دارد. خودكارآمدي اجتماعي در ايجاد افسردگي نوجوانان
معنادار نيست و خودكارآمدي هيجاني تنها در ايجاد افسردگي در
دختران اوايل نوجواني معنادار است . نتيجه گيري: سطوح
خودكارآمدي با نمرات افسردگي رابطه معكوس و خودكارآمدي
تحصيلي، بالاترين همبستگي را با افسردگي د ارد. خودكارآمدي
تحصيلي و جسماني به ترتيب بهترين و خودكارآمدي اجتماعي كمترين
بروز افسردگي در نوجوانان سنين مختلف هستند و خود كار آمدي
هيجاني تنها در دختران سنين اواخر نوجواني پيش بيني كننده بروز
افسردگي است.
چكيده لاتين :
Abstract: Aim: This project studies the relation
between domains of self-efficacy (social,
educational-physical and emotional) and depression
in different stages of adolescence. Method: This
project is descriptive and correlation and participant
The subjects in this study were 946 students (471
girls and 475 boys) in Tehran. The Child
Depression Inventory (CDI) (Kovacs, 1992),
Children Self-Efficacy Questionnaire (Muris, 2002),
Physical Self-Efficacy Questionnaire (Ryckman, et
al. 1982) were used. Data were analyzed by liner
Regression and correlation. Findings: There were
negative correlation between General, Social,
Educational, Physical and Emotional self-efficacy
with Depression. In addition, physical self-efficacy
has an impact on depression in males in early,
middle and late adolescence and early, middle stage
of female adolescents. Educational self-efficacy has
an impact on Depression in all stages of adolescents.
Social self-efficacy does not have an impact on
depression in adolescence and emotional selfefficacy
has impact on depression in the middle
stage of female adolescentce. Conclusion: Low
self-efficacy correlated with high depression and
high self-efficacy correlated with low depression in
adolescence. Educational self-efficacy showed the
highest correlation with depression. Physical and
educational self-efficacy was the best predictors for
depression in all stare adolescence. Social selfefficacy
was least wedictive and emotional selfefficacy
was the only predictor of depression in
females at the late adolescence.
عنوان نشريه :
روان شناسي كاربردي
عنوان نشريه :
روان شناسي كاربردي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 9 سال 1388
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان