طراحي خوابگاه هاي جديد براساس ترجيحات دانشجويان در ابعاد معماري و روانشناسي محيطي

طراحي خوابگاه هاي جديد براساس ترجيحات دانشجويان در ابعاد معماري و روانشناسي محيطي

اين مطالعه به بررسي ترجيحات دانشجويان خوابگاهي در مورد انواع خوابگاه ها و شرايط محيطي آنها از دو نقطه نظر معماري و روانشناسي محيطي، پرداخته است. جامعه آماري اين تحقيق از بين 201 دانشجو (81 مرد و 120 زن) كه در 4 خوابگاه ساكن بودند، تشكيل شده است. دانشجويان پرسشنامه اي محقق ساخته را شامل 4 گروه سوال كه عبارت بودند از اطلاعات فردي، ترجيحات دانشجويان در حوزه محيط و معماري، نوع خوابگاه فعلي و نوع خوابگاه ترجيحي، و مباني روانشناسي محيط پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه اكثر دانشجويان، خوابگاه نوع سوييتي را به لحاظ معماري و داشتن خلوت شخصي براي سكونت ترجيح مي دهند، حال آنكه در وضعيت كنوني ميزان سرزندگي و روابط اجتماعي در خوابگاه هاي نوع راهرويي بيشتر است. از نظر مقطع تحصيلي و نوع اتاق ترجيحي نيز تفاوت معنا دار مشاهده شد، بدين ترتيب كه دانشجويان تحصيلات تكميلي اتاق تك نفره را ترجيح مي دادند. از بين شاخص هاي روانشناختي مورد بررسي اين نتيجه به دست آمد كه حس برقراري روابط اجتماعي و ميزان سرزندگي در خوابگاه هاي راهرويي از خوابگاه هاي سوييتي بيشتر است. از نظر ترجيح براي انتخاب هم اتاقي بين دانشجويان زن و مرد تفاوت معنادار مشاهده شد، اولويت دانشجويان مرد هم اتاق بودن با دانشجوي هم رشته و هم مقطع بود. به طور كلي نتايج پژوهش نشان داد دانشجويان بدون توجه به هزينه، نوع خوابگاه را براساس بيشترين فضاي شخصي، كمترين ازدحام و شرايط مناسب براي مطالعه و استراحت انتخاب مي كنند. با توجه به ترجيحات دانشجويان در مقاطع مختلف تحصيلي و در نظر گرفتن شرايط سني و هيجاني آنها دو الگوي متفاوت براي طراحي خوابگاه هاي دانشجويان تحصيلات تكميلي و مقاطع پايين تر پيشنهاد مي شود.