نقش ابعاد سرشت و منش در پيش بيني علايم مثبت و منفي بيماران مبتلا به اسكيزوفرني

نقش ابعاد سرشت و منش در پيش بيني علايم مثبت و منفي بيماران مبتلا به اسكيزوفرني

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ابعاد سرشت و منش در پيش بيني علايم مثبت و منفي در بيماران مبتلا به اسكيزوفرني بود. نمونه اين پژوهش شامل 100 مرد بود كه از ميان بيماران مبتلا به اسكيزوفرني در بيمارستان رازي شهر تبريز انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه سرشت و منش كلونينجر (TCI) و مقياس علايم مثبت و منفي آندرسون (PNSS) استفاده شد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه سرشت و منش با علايم منفي رابطه معنادار داشته است. اما سرشت و منش با علايم مثبت رابطه معنا دار نداشتند. همچنين نتايج تحليل رگرسيون چند متغيري گام به گام نشان داد كه ابعاد خود فراروي، همكاري و آسيب پرهيزي از قوي ترين پيش بيني كننده هاي علايم منفي، و آسيب پرهيزي و خودفراروي، از قوي ترين پيش بيني كننده هاي علايم مثبت بودند. اين نتايج تلويحات مهمي در آسيب شناسي رواني اسكيزوفرني دارد و بيان مي كند كه نيمرخ هاي سرشتي و منشي بيماران اسكيزوفرني ممكن است نقش مهمي در طرح ريزي درمان هاي شناختي داشته باشد.