تحليلي بر «شاكله» در فلسفه كانت

تحليلي بر «شاكله» در فلسفه كانت

«شاكله» از محوريترين مفاهيم فلسفه معرفتي كانت است. كانت در فلسفه خود اساس كار را بر شهود محض و مفاهيم محض قرار داد و شهود تجربي و مفاهيم تجربي را بدون شهود محض و مفاهيم محض، براي دستيابي به شناخت عالم واقع كافي نداشت. تاليف و تركيب اين دو را كه در واقع تركيب« حس و عقل» است لازمه دستيابي به شناخت دانست. از نظر كانت مفاهيم محض براي اين كه ما را در رساندن به واقعيت خارج ذهن كمك كنند بايد پيوندي با واقع داشته باشند. اين پيوند از طريق ارتباط با شهود محض حاصل ميشود. اين شهود محض همان« زمان» است. بنابراين مقولات ناب بايد با« زمان» پيوند داشته باشند. پيوند مقولات با«زمان» از طريق«شاكله» صورت ميگيرد. شاكلهدار شدن مقولات توسط قوه خيال صورت ميگيرد. اين قوه مفاهيم محض را با شهود مرتبط ميكند. اين مقاله در صدد تبيين مفهوم درست شاكله و چگونگي نسبت آن با مقولات است.